De inflatie en het huidig economisch klimaat hebben ervoor gezorgd dat de laatste jaren de kosten voor (inter)nationale deelnames enorm zijn gestegen. Zo veel dat veel ruiters aan de alarmbel trekken. "Het lijkt er meer en meer op dat het FEI in zijn beleid alle connectie met de realiteit verloren is. We kunnen niet blijven de druk leggen op onze eigenaren en paarden!"
Verschillende ruiters, paarden eigenaren en organisatoren stellen het nut van de (inter)nationale federatie in vraag. "We hebben naar verschillende ruiters en eigenaren geluisterd en proberen achterhalen wat het gemeenschappelijke ergernis is," vertelt Bram van Hulle. "Wat opvalt is dat velen het nut van de federatie in vraag stellen. Het lijkt er immers op dat de federaties beslissingen maken los van de realiteit. Steeds gebaseerd op de ervaring van de top van de piramide, terwijl de sport enkel bestaat door de gratie van de bredere basis."
De federatie moet zichzelf in vraag stellen
"Het FEI en de nationale federaties staan onder druk. Verschillende 'lower-level' ruiters, eigenaren en organisatoren hebben een probleem met hoe de federaties geleid worden. Volgens de meeste is het nut van de instanties niet langer duidelijk en valt het economisch gewin ervan wel op. Een mooi voorbeeld waar verschillende ruiters naar verwijzen is de verlenging van het internationaal pasport van je paard. Het kost je tussen de 300 tot 450 euro (afhankelijk van de federatie). Het gros van dat geld is voor het FEI bestemd. Voor deze som krijg je: een sticker op het boekje en input in het online systeem. Ik parafraseer: "Een f*** sticker. Dat kost je welgeteld 5 minuten om dat erop te plakken en de verlenging in het systeem te steken. Een service van ruim 400 euro. Dit is gewoon belachelijk! Geen nieuw boekje of kaft, maar een sticker. Dit ruikt naar woekerwinsten..."
Niet alleen de ruiters en eigenaren hebben het gehad, ook organisatoren. "Als een organisator wordt je gestraft als je meer prijzengeld wil geven. Je betaald kalenderrecht op procentuele basis. Bijvoorbeeld als je 100.000 euro prijzengeld wil weggeven betaal je 4.700 euro kalenderrecht. Hier stel ik me alvast de vraag of dat niet beter een gefixeerd bedrag wordt. Maar was helemaal absurd is ? De verplichtte extra's... Er dienen dierenartsen fulltime aanwezig te zijn, officials, juryleden, ehbo. Allemaal moeten ze betaald worden, eten hebben en jawel ook dichtbij kunnen slapen. Volgens enkele CSI organisatoren loopt de FEI-gerelateerde kost van een internationale wedstrijd zo vlug op tot 40.000 euro, zonder het prijzengeld." gaat van Hulle verder. "De meeste organisatoren snappen dan ook de frustratie dat ze een accommodatie fee aanrekenen. Maar ze kunnen niet anders. De eisen liggen steeds hoger en de marges die ze hebben op de inschrijvingen steeds lager."
We kunnen eigenaren niet blijven melken
Maar wie is de uiteindelijke dupe? ... Op het einde van de rit is dit de paardeneigenaar. "Dat is ook de echte basis van het probleem," meent van Hulle. "De paardensport en industrie draait op de financiële draagkracht van eigenaren en fokkers. Als we die blijven leeg melken komt die basis wankel. We maken hierdoor twee enorme fouten!"
"Allereerst, legt de financiële druk op de eigenaar ook een grote druk op het paard. De paarden worden sportiever en sportiever opgeleid en het paardenwelzijn komt op de achtergrond. Meer en meer komen de ruiters aan de start om te winnen in plaats van het paard (inter)nationaal te ontwikkelen. Dat waar de federatie zoveel nadruk op legt in zijn communicatie blijkt zo op de achtergrond geschoven. Dat kan je niet oplossen met strengere regels enkel met een beter financieel klimaat!"
"Ten tweede zorgt deze financiële druk ervoor dat de sport en industrie minder aantrekkelijk wordt voor externe investeerders. Het risico verhoogt en het rendement verlaagd. We bloeden onze eigen sport uit."
"Tijd om deze context ter harte te nemen en het beleid te herzien. Het is vijf voor twaalf en nu kunnen we nog met de neuzen in dezelfde richting!"
Verschillende ruiters, paarden eigenaren en organisatoren stellen het nut van de (inter)nationale federatie in vraag. "We hebben naar verschillende ruiters en eigenaren geluisterd en proberen achterhalen wat het gemeenschappelijke ergernis is," vertelt Bram van Hulle. "Wat opvalt is dat velen het nut van de federatie in vraag stellen. Het lijkt er immers op dat de federaties beslissingen maken los van de realiteit. Steeds gebaseerd op de ervaring van de top van de piramide, terwijl de sport enkel bestaat door de gratie van de bredere basis."
De federatie moet zichzelf in vraag stellen
"Het FEI en de nationale federaties staan onder druk. Verschillende 'lower-level' ruiters, eigenaren en organisatoren hebben een probleem met hoe de federaties geleid worden. Volgens de meeste is het nut van de instanties niet langer duidelijk en valt het economisch gewin ervan wel op. Een mooi voorbeeld waar verschillende ruiters naar verwijzen is de verlenging van het internationaal pasport van je paard. Het kost je tussen de 300 tot 450 euro (afhankelijk van de federatie). Het gros van dat geld is voor het FEI bestemd. Voor deze som krijg je: een sticker op het boekje en input in het online systeem. Ik parafraseer: "Een f*** sticker. Dat kost je welgeteld 5 minuten om dat erop te plakken en de verlenging in het systeem te steken. Een service van ruim 400 euro. Dit is gewoon belachelijk! Geen nieuw boekje of kaft, maar een sticker. Dit ruikt naar woekerwinsten..."
Niet alleen de ruiters en eigenaren hebben het gehad, ook organisatoren. "Als een organisator wordt je gestraft als je meer prijzengeld wil geven. Je betaald kalenderrecht op procentuele basis. Bijvoorbeeld als je 100.000 euro prijzengeld wil weggeven betaal je 4.700 euro kalenderrecht. Hier stel ik me alvast de vraag of dat niet beter een gefixeerd bedrag wordt. Maar was helemaal absurd is ? De verplichtte extra's... Er dienen dierenartsen fulltime aanwezig te zijn, officials, juryleden, ehbo. Allemaal moeten ze betaald worden, eten hebben en jawel ook dichtbij kunnen slapen. Volgens enkele CSI organisatoren loopt de FEI-gerelateerde kost van een internationale wedstrijd zo vlug op tot 40.000 euro, zonder het prijzengeld." gaat van Hulle verder. "De meeste organisatoren snappen dan ook de frustratie dat ze een accommodatie fee aanrekenen. Maar ze kunnen niet anders. De eisen liggen steeds hoger en de marges die ze hebben op de inschrijvingen steeds lager."
We kunnen eigenaren niet blijven melken
Maar wie is de uiteindelijke dupe? ... Op het einde van de rit is dit de paardeneigenaar. "Dat is ook de echte basis van het probleem," meent van Hulle. "De paardensport en industrie draait op de financiële draagkracht van eigenaren en fokkers. Als we die blijven leeg melken komt die basis wankel. We maken hierdoor twee enorme fouten!"
"Allereerst, legt de financiële druk op de eigenaar ook een grote druk op het paard. De paarden worden sportiever en sportiever opgeleid en het paardenwelzijn komt op de achtergrond. Meer en meer komen de ruiters aan de start om te winnen in plaats van het paard (inter)nationaal te ontwikkelen. Dat waar de federatie zoveel nadruk op legt in zijn communicatie blijkt zo op de achtergrond geschoven. Dat kan je niet oplossen met strengere regels enkel met een beter financieel klimaat!"
"Ten tweede zorgt deze financiële druk ervoor dat de sport en industrie minder aantrekkelijk wordt voor externe investeerders. Het risico verhoogt en het rendement verlaagd. We bloeden onze eigen sport uit."
"Tijd om deze context ter harte te nemen en het beleid te herzien. Het is vijf voor twaalf en nu kunnen we nog met de neuzen in dezelfde richting!"