Skip to content

Copyright

Marcus Ehning: "De overgang van young riders naar senioren was het moeilijkste voor mij"

Als je aan de meerderheid van de ruiters vraagt naar wie ze opkijken, dan zal het antwoord ontzettend vaak 'Marcus Ehning' zijn. Voor velen is hij de beste ruiter ter wereld, misschien wel aller tijden. In een interview leren we hem beter kennen.

"Ik ben beginnen rijden toen ik zes was en nam deel aan mijn eerste wedstrijd op mijn acht. In het begin was het rijden simpelweg een hobby voor mij. Na een tijdje kruiste een heel goede pony mijn pad, waarmee ik meteen naar het Europees Kampioenschap kon. Dat heeft de dingen wel veranderd voor mij. Na enkele jaren maakte ik de overstap naar Junioren, dan naar Young Riders en vervolgens naar de Senioren. Die laatste stap vond ik de moeilijkste. Opeens sta je daar, tussen die grote ruiters met tonnen ervaring. Gelukkig had ik op dat moment een écht goed paard ter beschikking, For Pleasure."

"Mijn ouders zagen ook graag paarden maar hadden zelf nooit gereden. Ik ben dan samen met mijn zus Kerstin beginnen paardrijden. Gelukkig ben ik gedurende mijn hele carrière omringd geweest door de juiste personen zoals Conrad Hamburger, Luz Merkel, Fritz Ligerz en Ludger Beerbaum. Stuk voor stuk hebben ze mij heel goed geholpen en ik heb ook geprobeerd om zoveel mogelijk van hen te leren."

"Ik kan van mezelf zeggen dat ik echt een rustig persoon ben. Op welke wedstrijd dan ook. In onze sport kom je veel ups and downs tegen en ik probeer altijd zo koel mogelijk te blijven. Ik focus zo veel mogelijk op de connectie die ik heb met m'n paard en zit zo eigenlijk een beetje in m'n eigen zone. Zowel in de warm-up als in de ring wil ik ten alle tijden verbonden zijn met m'n paard. Daarnaast maak ik er ook echt werk van om mezelf goed voor te bereiden. Ik plan zoveel mogelijk, het hele jaar door. Ik probeer ook niet téveel wedstrijden te rijden, zeker niet met één paard. Zelfs al krijg ik de kans om een grote wedstrijd te rijden, dan zou ik die nog liever cancelen als ik voel dat geen van m'n paarden er op dat moment écht klaar voor is."

"Op elk paard dat ik stap, wil ik het gevoel krijgen dat ik erin geloof. Dat ik in het paard geloof. Heb ik dat gevoel niet, dan rijd ik het paard ook niet. Al is dat op dat moment het beste paard ter wereld."

Bron: CT 

"Ik ben beginnen rijden toen ik zes was en nam deel aan mijn eerste wedstrijd op mijn acht. In het begin was het rijden simpelweg een hobby voor mij. Na een tijdje kruiste een heel goede pony mijn pad, waarmee ik meteen naar het Europees Kampioenschap kon. Dat heeft de dingen wel veranderd voor mij. Na enkele jaren maakte ik de overstap naar Junioren, dan naar Young Riders en vervolgens naar de Senioren. Die laatste stap vond ik de moeilijkste. Opeens sta je daar, tussen die grote ruiters met tonnen ervaring. Gelukkig had ik op dat moment een écht goed paard ter beschikking, For Pleasure."

"Mijn ouders zagen ook graag paarden maar hadden zelf nooit gereden. Ik ben dan samen met mijn zus Kerstin beginnen paardrijden. Gelukkig ben ik gedurende mijn hele carrière omringd geweest door de juiste personen zoals Conrad Hamburger, Luz Merkel, Fritz Ligerz en Ludger Beerbaum. Stuk voor stuk hebben ze mij heel goed geholpen en ik heb ook geprobeerd om zoveel mogelijk van hen te leren."

"Ik kan van mezelf zeggen dat ik echt een rustig persoon ben. Op welke wedstrijd dan ook. In onze sport kom je veel ups and downs tegen en ik probeer altijd zo koel mogelijk te blijven. Ik focus zo veel mogelijk op de connectie die ik heb met m'n paard en zit zo eigenlijk een beetje in m'n eigen zone. Zowel in de warm-up als in de ring wil ik ten alle tijden verbonden zijn met m'n paard. Daarnaast maak ik er ook echt werk van om mezelf goed voor te bereiden. Ik plan zoveel mogelijk, het hele jaar door. Ik probeer ook niet téveel wedstrijden te rijden, zeker niet met één paard. Zelfs al krijg ik de kans om een grote wedstrijd te rijden, dan zou ik die nog liever cancelen als ik voel dat geen van m'n paarden er op dat moment écht klaar voor is."

"Op elk paard dat ik stap, wil ik het gevoel krijgen dat ik erin geloof. Dat ik in het paard geloof. Heb ik dat gevoel niet, dan rijd ik het paard ook niet. Al is dat op dat moment het beste paard ter wereld."

Bron: CT 

Vorige Eén uur 'redactiestilte' voor Earth Hour Volgende Harrie Smolders rijdt naar de overwinning in Ocala