De Fransman Aymeric de Ponnat en zijn geweldige hengst Armitages Boy, zoon van Armitages, hebben al meermaals de Franse driekleur laten schitteren. Vooral tijdens de Nations Cup, maar ook tijdens het Europees Kampioenschap van Herning in 2014 waar deze combinatie op een mooie elfde plaats eindigde.
Aymeric de Ponnat en Armitages Boy hebben sinds enkele weken terug hun beste niveau bereikt en zijn niet van plan om die vooruitgang zomaar te stoppen. Ze zullen aanwezig zijn in Rotterdam van 18 tot 21 juli. Dit is voor hen de ultieme gelegenheid om te tonen wat ze waard zijn met het oog op het EK later dit jaar.
Deze ruiter kan ook rekenen op Ricoré Courcelle (Quaprice Bois Margot), een paard dat vijfde eindigde tijdens de zeer moeilijke grote prijs van Bourg-en-Bresse. De terugkeer van zijn beste paard op het internationale niveau, de mogelijke verkoop ervan, het Europees Kampioenschap, … Aymeric de Ponnat sprak hierover met Equnews.
Hoe voelt Armitages Boy aan sinds hij terug meerijdt op het hoogste niveau?
We hebben een speciaal programma gevolgd om hem terug naar zijn oude niveau te brengen. Hij is tenslotte toch 6 maanden out geweest. Mijn doel was om hem terug in conditie te hebben voor La Baule, dus ik heb zijn trainingsprogramma daarop afgesteld. En uiteindelijk is dat ook gelukt, hij had precies het niveau dat ik van hem verwachtte, super! Hij heeft echt twee geweldige parcours gesprongen. Ik heb hem voor La Baule wel nog meegenomen naar Bourg-en-Bresse omdat ik bang was dat hij anders te fris zou zijn.
Je rijdt Armitages Boy niet meer met een hackamore zoals je vroeger deed?
Om eerlijk te zijn was ik al voor zijn blessure van plan om hem zonder hackamore te rijden. Ik ben opnieuw begonnen met een rubberen trens. Uiteindelijk reed ik hem ook nooit met hackamore omdat ik problemen had om de controle te behouden, maar omdat Armitages Boy zich altijd opspande, het was dus eerder omwille van een spanningsprobleem. Hij is een heel gevoelig paard en een hackamore hielp. Maar tijdens de GP van Sancourt heeft hij ook op een geweldige manier gesprongen (zonder hackamore). In Cluny heb ik hem de eerste dag terug een hackamore aangedaan, maar hij ging niet zo goed als ik verwacht had. ik heb er dan met Gilles de Balanda over gesproken en hij heeft dan mijn vermoeden bevestigd: het is beter om hem met een rubberen trens te rijden. Ik vind dit een perfecte oplossing.
Is het Europees kampioenschap van Aken een belangrijk doel voor dit seizoen?
Ja natuurlijk! Armitages Boy is een paard dat gemaakt is om kampioenschappen te rijden, hij is een paard dat grote, zware parcours kan springen. In welke omgeving dat is, maakt hem niet zo veel uit. Ik denk echt dat hij nu volwassen genoeg is, dat was voor zijn blessure misschien niet het geval. Hij is op relatief late leeftijd in de topsport terecht gekomen, maar hij heeft zich wel snel opgewerkt naar het 5-sterren niveau. Met een paard als hem zijn belangrijke kampioenschappen altijd een doel, dat is zeker!
Ricoré Courcelle, de hengst in eigendom van sportstal Motchevreuil lijkt de opvolger van Armitages Boy te zullen worden?
Ja, hij is een veelbelovend paard. Het is een paard waarmee ik aanvankelijk veel moeite had. Hij was pas geopereerd voor koliek en hij had veel tijd nodig om te herstellen, dat is ook de reden waarom ik vorig jaar met hem geen wedstrijden gereden heb. Ik vond ook dat zijn techniek nog niet op punt stond. Hij heeft een paar 1.50m proeven gesprongen, maar nog geen Grote Prijs. Ik denk dat hij dit jaar veel beter in vorm is en hij springt ook echt goed. Af en toe maakt hij nog wel een fout, maar daar leert hij uit. Maar ik vind dat hij op een briljante manier met veel vermogen springt. Wat hij nu nog mist is ervaring, aangezien het zijn eerste jaar is dat hij regelmatig hoge proeven springt. Hij is heel anders dan Armitages, maar hij weet ook wat springen is. Zijn allergrootste kwaliteiten zijn zijn karakter en zijn mentaliteit.
Enige tijd geleden werd een mogelijke verkoop van Armitages Boy niet uitgesloten, is die verkoop nog steeds aan de orde?
Ja volledig. Armitages Boy is van zeven verschillende eigenaars. Het idee was om hem terug in de competitie te brengen om zijn conditie terug op punt te stellen. Uiteraard zal ik mijn uiterste best doen om dit paard te kunnen houden. Maar tot op de dag van vandaag is er nog niets geregeld. Er zijn wel enkele voorstellen gekomen, maar nog niets concreet.
Je werkt elke dag samen met je dochter, Amy Ponnat. Hoe gaat dit in zijn werk?
Als ik thuis ben, werken we altijd samen en zij belt me altijd nadat ze een parcours gereden heeft. Dat is heel belangrijk voor mij aangezien zij zich bezig houdt met het trainen van jonge paarden. Ze doet het dus niet puur voor de resultaten. Toch probeer ik een paar paarden voor haar te houden, ze rijdt voor verschillende eigenaars die mij enkele jonge paarden toevertrouwd hadden. Vorig jaar had ze een goed paard, maar die is verkocht omdat we ook ons bedrijf moeten kunnen blijven runnen. Af en toe moeten we dus een paard verkopen, we hebben geen andere keuze. We komen echt goed overeen, zij en ik, ze werkt heel hard en is zeer gemotiveerd.
Kan u ons wat meer vertellen over de sportstal Montchevreuil, één van uw belangrijkste partners?
Cécile en Antoine Bourgeouis zijn twee jaar geleden voor de eerste keer thuis geweest. Het zijn echt gemotiveerde mensen. Eigenlijk ook nog een beetje ‘amateurs’ aangezien ze volgens mij nog maar drie of vier jaar paarden houden. Ik krijg enorm veel steun van hen omdat zij mensen zijn die echt willen luisteren. Ik krijg ‘carte blanche’ bij het houden van de paarden, hun wedstrijdprogramma en de verkoop. Hun ambitie is het hoogste niveau bereiken met hun paarden en ze beseffen dat dit een droom is die niet op één dag gerealiseerd kan worden. Ze zijn de ideale eigenaars.
Wat is je programma voor de toekomst?
Met het Europees Kampioenschap in Aken in het achterhoofd, zullen we ongeveer om de twee weken een 5-sterren wedstrijd rijden. Ik zou Armitages Boy willen rijden in Parijs, Chantilly en Dinard. Dinard zal de laatste voorbereiding voor Aken zijn.
De Fransman Aymeric de Ponnat en zijn geweldige hengst Armitages Boy, zoon van Armitages, hebben al meermaals de Franse driekleur laten schitteren. Vooral tijdens de Nations Cup, maar ook tijdens het Europees Kampioenschap van Herning in 2014 waar deze combinatie op een mooie elfde plaats eindigde.
Aymeric de Ponnat en Armitages Boy hebben sinds enkele weken terug hun beste niveau bereikt en zijn niet van plan om die vooruitgang zomaar te stoppen. Ze zullen aanwezig zijn in Rotterdam van 18 tot 21 juli. Dit is voor hen de ultieme gelegenheid om te tonen wat ze waard zijn met het oog op het EK later dit jaar.
Deze ruiter kan ook rekenen op Ricoré Courcelle (Quaprice Bois Margot), een paard dat vijfde eindigde tijdens de zeer moeilijke grote prijs van Bourg-en-Bresse. De terugkeer van zijn beste paard op het internationale niveau, de mogelijke verkoop ervan, het Europees Kampioenschap, … Aymeric de Ponnat sprak hierover met Equnews.
Hoe voelt Armitages Boy aan sinds hij terug meerijdt op het hoogste niveau?
We hebben een speciaal programma gevolgd om hem terug naar zijn oude niveau te brengen. Hij is tenslotte toch 6 maanden out geweest. Mijn doel was om hem terug in conditie te hebben voor La Baule, dus ik heb zijn trainingsprogramma daarop afgesteld. En uiteindelijk is dat ook gelukt, hij had precies het niveau dat ik van hem verwachtte, super! Hij heeft echt twee geweldige parcours gesprongen. Ik heb hem voor La Baule wel nog meegenomen naar Bourg-en-Bresse omdat ik bang was dat hij anders te fris zou zijn.
Je rijdt Armitages Boy niet meer met een hackamore zoals je vroeger deed?
Om eerlijk te zijn was ik al voor zijn blessure van plan om hem zonder hackamore te rijden. Ik ben opnieuw begonnen met een rubberen trens. Uiteindelijk reed ik hem ook nooit met hackamore omdat ik problemen had om de controle te behouden, maar omdat Armitages Boy zich altijd opspande, het was dus eerder omwille van een spanningsprobleem. Hij is een heel gevoelig paard en een hackamore hielp. Maar tijdens de GP van Sancourt heeft hij ook op een geweldige manier gesprongen (zonder hackamore). In Cluny heb ik hem de eerste dag terug een hackamore aangedaan, maar hij ging niet zo goed als ik verwacht had. ik heb er dan met Gilles de Balanda over gesproken en hij heeft dan mijn vermoeden bevestigd: het is beter om hem met een rubberen trens te rijden. Ik vind dit een perfecte oplossing.
Is het Europees kampioenschap van Aken een belangrijk doel voor dit seizoen?
Ja natuurlijk! Armitages Boy is een paard dat gemaakt is om kampioenschappen te rijden, hij is een paard dat grote, zware parcours kan springen. In welke omgeving dat is, maakt hem niet zo veel uit. Ik denk echt dat hij nu volwassen genoeg is, dat was voor zijn blessure misschien niet het geval. Hij is op relatief late leeftijd in de topsport terecht gekomen, maar hij heeft zich wel snel opgewerkt naar het 5-sterren niveau. Met een paard als hem zijn belangrijke kampioenschappen altijd een doel, dat is zeker!
Ricoré Courcelle, de hengst in eigendom van sportstal Motchevreuil lijkt de opvolger van Armitages Boy te zullen worden?
Ja, hij is een veelbelovend paard. Het is een paard waarmee ik aanvankelijk veel moeite had. Hij was pas geopereerd voor koliek en hij had veel tijd nodig om te herstellen, dat is ook de reden waarom ik vorig jaar met hem geen wedstrijden gereden heb. Ik vond ook dat zijn techniek nog niet op punt stond. Hij heeft een paar 1.50m proeven gesprongen, maar nog geen Grote Prijs. Ik denk dat hij dit jaar veel beter in vorm is en hij springt ook echt goed. Af en toe maakt hij nog wel een fout, maar daar leert hij uit. Maar ik vind dat hij op een briljante manier met veel vermogen springt. Wat hij nu nog mist is ervaring, aangezien het zijn eerste jaar is dat hij regelmatig hoge proeven springt. Hij is heel anders dan Armitages, maar hij weet ook wat springen is. Zijn allergrootste kwaliteiten zijn zijn karakter en zijn mentaliteit.
Enige tijd geleden werd een mogelijke verkoop van Armitages Boy niet uitgesloten, is die verkoop nog steeds aan de orde?
Ja volledig. Armitages Boy is van zeven verschillende eigenaars. Het idee was om hem terug in de competitie te brengen om zijn conditie terug op punt te stellen. Uiteraard zal ik mijn uiterste best doen om dit paard te kunnen houden. Maar tot op de dag van vandaag is er nog niets geregeld. Er zijn wel enkele voorstellen gekomen, maar nog niets concreet.
Je werkt elke dag samen met je dochter, Amy Ponnat. Hoe gaat dit in zijn werk?
Als ik thuis ben, werken we altijd samen en zij belt me altijd nadat ze een parcours gereden heeft. Dat is heel belangrijk voor mij aangezien zij zich bezig houdt met het trainen van jonge paarden. Ze doet het dus niet puur voor de resultaten. Toch probeer ik een paar paarden voor haar te houden, ze rijdt voor verschillende eigenaars die mij enkele jonge paarden toevertrouwd hadden. Vorig jaar had ze een goed paard, maar die is verkocht omdat we ook ons bedrijf moeten kunnen blijven runnen. Af en toe moeten we dus een paard verkopen, we hebben geen andere keuze. We komen echt goed overeen, zij en ik, ze werkt heel hard en is zeer gemotiveerd.
Kan u ons wat meer vertellen over de sportstal Montchevreuil, één van uw belangrijkste partners?
Cécile en Antoine Bourgeouis zijn twee jaar geleden voor de eerste keer thuis geweest. Het zijn echt gemotiveerde mensen. Eigenlijk ook nog een beetje ‘amateurs’ aangezien ze volgens mij nog maar drie of vier jaar paarden houden. Ik krijg enorm veel steun van hen omdat zij mensen zijn die echt willen luisteren. Ik krijg ‘carte blanche’ bij het houden van de paarden, hun wedstrijdprogramma en de verkoop. Hun ambitie is het hoogste niveau bereiken met hun paarden en ze beseffen dat dit een droom is die niet op één dag gerealiseerd kan worden. Ze zijn de ideale eigenaars.
Wat is je programma voor de toekomst?
Met het Europees Kampioenschap in Aken in het achterhoofd, zullen we ongeveer om de twee weken een 5-sterren wedstrijd rijden. Ik zou Armitages Boy willen rijden in Parijs, Chantilly en Dinard. Dinard zal de laatste voorbereiding voor Aken zijn.