“Hindernis 1 tot 4 ging goed, toen ging hij wat kijken op 5 en moest ik een rescue doen. Ik dacht ‘wel op blijven letten, het is niet zo makkelijk als je denkt’, maar daarna ging het lekker. Op het tweede water ging hij ook goed. Daarna kwam ik bij de open oxer-punt, daar had ik een mooie sprong, dus ik dacht mooi in het ritme door te kunnen gaan. Maar toen viel hij iets naar binnen. Hij raakte de balk omdat hij ook iets met zijn lichaam draaide en toen had ik de min-pin.

Ik baalde enorm, maar toen we verder gingen liep het zo goed dat ik weer moedig werd. Ik dacht ‘ik ga gewoon de Coffin rechtdoor doen’. Iedereen rijdt het alternatief, het zijn mijn eerste Olympische Spelen, laat ik het moeilijk maken, ik ga het gewoon doen’. Mijn paard kwam wel goed in, misschien net iets te dicht. Toen moest ik wat duwen en sprong hij de laatste net niet. Dat was overmoedig en dom van me. Ik baal ervan want dat was niet nodig”, sprak Boonzaaijer die op dat moment nog niet wist dat ze een fout parcours gereden had.