Hij is 24 jaar en woont in Egchel (Limburg). Hij is geboren in het ziekenhuis in Venlo als de helft van een tweeling. Zijn broer Niels scheelt twaalf minuten met hem. Samen hebben ze drie halfzussen en een halfbroer. Zijn vader heeft inmiddels dertien kleinkinderen waarvan drie meiden tot groot plezier van de familie al ponyrijden. Ondanks dat zijn ouders hem helemaal vrij laten in zijn keuze, weet hij al geruime tijd dat hij het ouderlijk bedrijf graag over wil nemen. Toen CHIO Rotterdam met hem belde was hij na succesvolle deelname aan de finale van de Longines League of Nations in Barcelona alweer op concours in Oliva. Lars Kersten...
Het paardenbedrijf van hun ouders, waar Niels en Lars inmiddels deel van uitmaken, bestaat naast de sporttak uit een kleinschalige fokkerij, een handelsstal, trainingsstal en er wordt veel les gegeven. Dit laatste vooral door vader Pieter Kersten.
Als vierjarige begonnen met een Shetje
Lars: “Toen ik vier jaar was, kwam er een heel lief en braaf Shetje waar ik op ging zitten. Vervolgens gingen ik op een manege rijden, maar al toen ik een jaar of zeven was, kwam de eerste eigen pony waarmee ik op concours ging. Mijn broer volgde een paar jaar later. Als jonge ruiter was ik vooral een stijlruiter. Mijn vader was erg van de basis en ik hoefde nog niet zo snel.”
Drie jaar Rotterdam
“Drie jaar geleden reed ik voor de eerste keer in Rotterdam. Dat was ook de eerste keer dat ik op jullie concours was en het werd meteen een hele goede ervaring. Het was namelijk mijn eerste vijf sterren concours en meteen reed ik dubbel nul in de Grote Prijs. Uiteindelijk werd ik zesde of zevende. Er waren veel bekenden en vanaf die keer voelde het ondanks dat ik uit Limburg kom toch als mijn thuisconcours. Dat jullie de landenwedstrijd hebben, vind ik extra speciaal. Een landenwedstrijd is altijd mooi, maar voor eigen publiek extra. Bij ieder concours denk je wel ergens aan, ieder evenement heeft iets speciaals en bij jullie is dat die landenwedstrijd. Helaas heb ik die in eigen land nog nooit gereden en dat staat dan ook hoog op mijn wensenlijstje. Mijn mooiste herinnering aan jullie tot nu toe is die dubbel nul in mijn eerste vijf sterren Grote Prijs, dat zal ik nooit vergeten. Ik hoop wel dat er nog veel mooie herinneringen bij komen, Rotterdam staat absoluut omcirkeld in mijn agenda komend jaar en hopelijk nog vele jaren daarna.”
Longines League of Nations
“Bij jullie heb ik die LLN dus nog niet gereden, maar de finale wel. Volledig onverwacht overigens. Als je mij begin van dit jaar Barcelona genoemd had, had ik je vreemd aangekeken. Mijn eerste wedstrijd met Team NL springen reed ik in Aken dit jaar, (lachend) een leuke wedstrijd om mee te beginnen. Vervolgens mocht ik naar Hickstead waar we tweede werden met het team. Ook heb ik nog Brussel gereden waar ik ook dubbel nul was. Daarna kwam Jos Lansink snel naar me toe om mijn plek voor Barcelona toe te zeggen. Dat was natuurlijk een grote eer en als je dan ook nog foutloos blijft in de eerste manche is dat geweldig. Ook het eindresultaat, tweede, was super. Natuurlijk hadden we graag gewonnen, maar we hebben tot en met de laatste ruiter om de winst gestreden en vooraf hadden we hiervoor getekend.”
Funky Fred Marienshof Z
“Mijn paard in de Longines League of Nations was de tienjarige hengst Funky Fred Marienshof Z. Funky Fred is van twee Belgische eigenaren en ik rijd hem nu ruim anderhalf jaar. Hij had toen een paar keer 1.40m gelopen en we zijn heel rustig begonnen. Hij kon mooi in de schaduw van mijn toenmalige toppaard Hallilea groeien. Toen Hallilea verkocht werd, pakte Funky Fred haar plaats meteen over. Nu ben ik in Oliva, met al mijn wedstrijdpaarden. Daarna hebben we nog niet echt een plan. Ze krijgen in ieder geval eerst even rust. Het eerste grote concours wat wel in mijn agenda staat is Jumping Indoor Maastricht.”
Inmiddels is Funky Fred verkocht naar Cian O'Connor - LEES MEER
Dromen
“Als jonge jongen roep je natuurlijk altijd dat je ooit op de Olympische Spelen wilt rijden. Dat wil ik nog steeds, maar ik heb meer dromen. Ik wil op het hoogste niveau mee kunnen doen, niet alleen op de Spelen, maar op alle grote concoursen. Daarnaast wil ik het bedrijf van mijn ouders succesvol voort kunnen zetten samen met mijn broer. Over die grote concoursen waar ik graag wil rijden, daar wil ik natuurlijk graag Grote Prijzen winnen. Aken en Rotterdam bijvoorbeeld. Dit is echter makkelijker gezegd dan gedaan en ik zal ook best eens een stapje terug moeten doen.”
Wereldbekeroverwinning Gotenburg
“Mijn mooiste herinnering tot nu toe is mijn overwinning in de Wereldbeker in Gotenburg. Dat was met de eerder genoemde Hallilea. Dit was op meerdere fronten speciaal. Het was mijn eerste winst in een Wereldbeker, maar ook met een door mijn ouders gefokt paard. Het hele proces hebben we zelf gedaan en mijn beide ouders waren in Gotenburg aanwezig. Het gebeurt niet snel, maar dit deed mijn vader echt wat. We hadden dit nooit verwacht, zo speciaal om dit samen te beleven.”
“Mijn voorbeeld was Marcus Ehning. Zijn manier van rijden, zo lang al met zo veel verschillende paarden op het hoogste niveau, zijn rijstijl, hij is voor mij een echte paardenman.”
Voetbal en countrymuziek
Over echte paardenman gesproken, Lars lijkt er ook zo één. Rustig, maar vol passie vertelt hij. We vragen hem naar zijn leven naast de paarden. Hij moet even nadenken, maar dan krijgen we toch een antwoord. Een verassend antwoord. Lars: “Ik ben een echte sportliefhebber. Ik volg veel, vooral voetbal wat ik vroeger zelf ook deed. Toen ik twaalf jaar was, moest ik echter een keuze maken, omdat zowel concoursen als voetbalwedstrijden in het weekend plaatsvonden. Maar ik volg het nog wel. Zo ben ik fan van Liverpool en nog niet zo heel lang geleden ben ik daar met onder andere Willem Greve en Leon Thijssen naar een wedstrijd gaan kijken. Ik ben absoluut niet technisch en handig. Klussen of iets met computers moet je mij niet vragen. Ik houd wel erg van muziek, country muziek vooral. Morgan Wallen en Luke Combs zijn favorieten van me en van de eerste heb ik onlangs zelfs een concert bezocht. Hij was in Amsterdam, heel bijzonder.”
Aken, Den Bosch en Rotterdam favoriet
Nog even terug naar de paarden. Lars is nog jong, maar is al jaren actief in de sport en we vragen hem dan ook naar zijn favoriete concoursen. Over dit antwoord hoeft hij niet na te denken. Lars: “Aken staat helemaal bovenaan mijn lijst. Als je daar op donderdagavond de ring in rijdt om de landenwedstrijd te rijden, sprookjesachtig is dat. In Nederland wil ik Rotterdam en Den Bosch noemen. Ik heb altijd gezegd dat ik heel graag Spruce Meadows eens zou willen rijden, maar ik denk niet dat Aken te overtreffen is.”
“Uiteindelijk zijn al die concoursen mooi, maar werken met de paarden blijft het allermooiste. Dat is de basis van alles en de band die je daarmee met je paard creëert, daar doe je het uiteindelijk allemaal voor.”
Mooie woorden Lars, aan het einde van een fijn gesprek met een jonge, maar echte paardenman.
Het paardenbedrijf van hun ouders, waar Niels en Lars inmiddels deel van uitmaken, bestaat naast de sporttak uit een kleinschalige fokkerij, een handelsstal, trainingsstal en er wordt veel les gegeven. Dit laatste vooral door vader Pieter Kersten.
Als vierjarige begonnen met een Shetje
Lars: “Toen ik vier jaar was, kwam er een heel lief en braaf Shetje waar ik op ging zitten. Vervolgens gingen ik op een manege rijden, maar al toen ik een jaar of zeven was, kwam de eerste eigen pony waarmee ik op concours ging. Mijn broer volgde een paar jaar later. Als jonge ruiter was ik vooral een stijlruiter. Mijn vader was erg van de basis en ik hoefde nog niet zo snel.”
Drie jaar Rotterdam
“Drie jaar geleden reed ik voor de eerste keer in Rotterdam. Dat was ook de eerste keer dat ik op jullie concours was en het werd meteen een hele goede ervaring. Het was namelijk mijn eerste vijf sterren concours en meteen reed ik dubbel nul in de Grote Prijs. Uiteindelijk werd ik zesde of zevende. Er waren veel bekenden en vanaf die keer voelde het ondanks dat ik uit Limburg kom toch als mijn thuisconcours. Dat jullie de landenwedstrijd hebben, vind ik extra speciaal. Een landenwedstrijd is altijd mooi, maar voor eigen publiek extra. Bij ieder concours denk je wel ergens aan, ieder evenement heeft iets speciaals en bij jullie is dat die landenwedstrijd. Helaas heb ik die in eigen land nog nooit gereden en dat staat dan ook hoog op mijn wensenlijstje. Mijn mooiste herinnering aan jullie tot nu toe is die dubbel nul in mijn eerste vijf sterren Grote Prijs, dat zal ik nooit vergeten. Ik hoop wel dat er nog veel mooie herinneringen bij komen, Rotterdam staat absoluut omcirkeld in mijn agenda komend jaar en hopelijk nog vele jaren daarna.”
Longines League of Nations
“Bij jullie heb ik die LLN dus nog niet gereden, maar de finale wel. Volledig onverwacht overigens. Als je mij begin van dit jaar Barcelona genoemd had, had ik je vreemd aangekeken. Mijn eerste wedstrijd met Team NL springen reed ik in Aken dit jaar, (lachend) een leuke wedstrijd om mee te beginnen. Vervolgens mocht ik naar Hickstead waar we tweede werden met het team. Ook heb ik nog Brussel gereden waar ik ook dubbel nul was. Daarna kwam Jos Lansink snel naar me toe om mijn plek voor Barcelona toe te zeggen. Dat was natuurlijk een grote eer en als je dan ook nog foutloos blijft in de eerste manche is dat geweldig. Ook het eindresultaat, tweede, was super. Natuurlijk hadden we graag gewonnen, maar we hebben tot en met de laatste ruiter om de winst gestreden en vooraf hadden we hiervoor getekend.”
Funky Fred Marienshof Z
“Mijn paard in de Longines League of Nations was de tienjarige hengst Funky Fred Marienshof Z. Funky Fred is van twee Belgische eigenaren en ik rijd hem nu ruim anderhalf jaar. Hij had toen een paar keer 1.40m gelopen en we zijn heel rustig begonnen. Hij kon mooi in de schaduw van mijn toenmalige toppaard Hallilea groeien. Toen Hallilea verkocht werd, pakte Funky Fred haar plaats meteen over. Nu ben ik in Oliva, met al mijn wedstrijdpaarden. Daarna hebben we nog niet echt een plan. Ze krijgen in ieder geval eerst even rust. Het eerste grote concours wat wel in mijn agenda staat is Jumping Indoor Maastricht.”
Inmiddels is Funky Fred verkocht naar Cian O'Connor - LEES MEER
Dromen
“Als jonge jongen roep je natuurlijk altijd dat je ooit op de Olympische Spelen wilt rijden. Dat wil ik nog steeds, maar ik heb meer dromen. Ik wil op het hoogste niveau mee kunnen doen, niet alleen op de Spelen, maar op alle grote concoursen. Daarnaast wil ik het bedrijf van mijn ouders succesvol voort kunnen zetten samen met mijn broer. Over die grote concoursen waar ik graag wil rijden, daar wil ik natuurlijk graag Grote Prijzen winnen. Aken en Rotterdam bijvoorbeeld. Dit is echter makkelijker gezegd dan gedaan en ik zal ook best eens een stapje terug moeten doen.”
Wereldbekeroverwinning Gotenburg
“Mijn mooiste herinnering tot nu toe is mijn overwinning in de Wereldbeker in Gotenburg. Dat was met de eerder genoemde Hallilea. Dit was op meerdere fronten speciaal. Het was mijn eerste winst in een Wereldbeker, maar ook met een door mijn ouders gefokt paard. Het hele proces hebben we zelf gedaan en mijn beide ouders waren in Gotenburg aanwezig. Het gebeurt niet snel, maar dit deed mijn vader echt wat. We hadden dit nooit verwacht, zo speciaal om dit samen te beleven.”
“Mijn voorbeeld was Marcus Ehning. Zijn manier van rijden, zo lang al met zo veel verschillende paarden op het hoogste niveau, zijn rijstijl, hij is voor mij een echte paardenman.”
Voetbal en countrymuziek
Over echte paardenman gesproken, Lars lijkt er ook zo één. Rustig, maar vol passie vertelt hij. We vragen hem naar zijn leven naast de paarden. Hij moet even nadenken, maar dan krijgen we toch een antwoord. Een verassend antwoord. Lars: “Ik ben een echte sportliefhebber. Ik volg veel, vooral voetbal wat ik vroeger zelf ook deed. Toen ik twaalf jaar was, moest ik echter een keuze maken, omdat zowel concoursen als voetbalwedstrijden in het weekend plaatsvonden. Maar ik volg het nog wel. Zo ben ik fan van Liverpool en nog niet zo heel lang geleden ben ik daar met onder andere Willem Greve en Leon Thijssen naar een wedstrijd gaan kijken. Ik ben absoluut niet technisch en handig. Klussen of iets met computers moet je mij niet vragen. Ik houd wel erg van muziek, country muziek vooral. Morgan Wallen en Luke Combs zijn favorieten van me en van de eerste heb ik onlangs zelfs een concert bezocht. Hij was in Amsterdam, heel bijzonder.”
Aken, Den Bosch en Rotterdam favoriet
Nog even terug naar de paarden. Lars is nog jong, maar is al jaren actief in de sport en we vragen hem dan ook naar zijn favoriete concoursen. Over dit antwoord hoeft hij niet na te denken. Lars: “Aken staat helemaal bovenaan mijn lijst. Als je daar op donderdagavond de ring in rijdt om de landenwedstrijd te rijden, sprookjesachtig is dat. In Nederland wil ik Rotterdam en Den Bosch noemen. Ik heb altijd gezegd dat ik heel graag Spruce Meadows eens zou willen rijden, maar ik denk niet dat Aken te overtreffen is.”
“Uiteindelijk zijn al die concoursen mooi, maar werken met de paarden blijft het allermooiste. Dat is de basis van alles en de band die je daarmee met je paard creëert, daar doe je het uiteindelijk allemaal voor.”
Mooie woorden Lars, aan het einde van een fijn gesprek met een jonge, maar echte paardenman.