In dit exclusieve interview deelt een van de grootste namen in de springsport openhartig zijn reis naar succes, de bijzondere band met zijn paard Checker 47 en de uitdagingen van de hoogste takken in de sport. Met hoogtepunten zoals zijn indrukwekkende prestaties in Genève en Aken, en de steun van zijn unieke team, geeft hij ons een kijkje achter de schermen van een sportcarrière op het hoogste niveau. Ontdek hoe focus, vertrouwen en passie samenkomen in de weg naar topsport en welke lessen hij heeft geleerd die elke jonge ruiter kunnen inspireren.
Wat een geweldig jaar hebben jij en je team achter de rug! Kun je ons vertellen hoe belangrijk zij zijn geweest voor jouw successen?
Een geweldig team dat je steunt, is essentieel om een succesvolle ruiter te worden. In de springsport is er zoveel werk – het managen van de paarden, reizen en trainen – dat betrouwbare mensen om je heen cruciaal zijn. Zonder een sterk en ondersteunend team zou het ongelooflijk moeilijk zijn om te presteren en de beste resultaten te behalen.
Je hebt duidelijk een ongelooflijke band met Checker 47 – kun je vertellen wat hem zo bijzonder maakt, en hoe belangrijk het is geweest om een partnerschap met hem op te bouwen?
Hij is een heel speciaal paard voor mij. Ik heb hem nu vier jaar, en samen hebben we een partnerschap opgebouwd dat leek alsof het gemaakt was voor de finale van de Olympische Spelen van Parijs 2024. Het parcours was niet alleen geschikt voor een ervaren ruiter of een ervaren paard – het vereiste een ervaren combinatie. Je moest je paard door en door kennen, en zij moesten jou net zo goed kennen. Dat maakte het parcours ideaal voor partnerschappen zoals Checker 47 en ik, Beauville Z en Maikel [van der Vleuten], en Dynamix de Belheme en Steve [Guerdat] – we zijn allemaal ervaren duo's.
In de afgelopen vier jaar zijn Checker 47 en ik samen gegroeid en hebben we geweldige resultaten behaald. Vorig jaar wonnen we de FEI Jumping Nations Cup™ Finale in Barcelona, gevolgd door een Grand Prix-overwinning in Riyad, en de derde plaats in de Rolex Grand Prix op het CHI Genève. Dit jaar wonnen we de Rolex Grand Prix op het Winter Equestrian Festival 2024 in Wellington en de Grand Prix in Madrid. Begin dit jaar begon ik het gevoel te krijgen dat alles wat we in de afgelopen drie jaar hadden opgebouwd, echt samenkwam. Bij elke Grand Prix waaraan we deelnamen, leek het alsof hij precies wist wat hij kon doen, en hij wist en vertrouwde op wat ik kon doen. Dat vertrouwen is de basis van een geweldige relatie tussen paard en ruiter – als je vertrouwen hebt, heb je alles wat je nodig hebt.
© Tomas Holcbecher
Wat is het belangrijkste aspect bij het trainen van een paard op het niveau waarop ze meedoen aan de Rolex Grand Slam of Show Jumping Majors?
Dat is een goede vraag – er zijn veel aspecten om rekening mee te houden. In verschillende fasen focus je misschien op verschillende dingen. Soms is het belangrijker om je te richten op de fysieke mogelijkheden van je paard, of je werkt aan het mentale aspect, of je leert simpelweg het paard beter kennen. Maar uiteindelijk is het belangrijkste ervoor te zorgen dat het paard jou volgt. Je kunt zoveel trainen op de fysieke elementen als je wilt – hoge hindernissen springen of parcoursen oefenen – maar wat echt telt is dat het paard je vertrouwt en jouw systeem en rijstijl volgt. Als het paard niet aan jouw kant staat, is succes in de springsport onmogelijk.
Hoewel fysieke training belangrijk is, is het net zo belangrijk om te begrijpen hoe je paard denkt en wat het nodig heeft. Je moet weten wanneer je extra steun moet bieden of wanneer je de druk moet verminderen, en je paard de tijd geven om iets simpels te doen, zoals stappen of longeren. Deze balans tussen het begrijpen van zowel de mentale als fysieke aspecten van je paard is wat een goede ruiter maakt.
Ondanks dat je uit een paardensportfamilie komt, ben je relatief laat begonnen met rijden. Wat bracht je ertoe te beginnen?
Ik ben mijn hele leven omringd geweest door paarden vanwege mijn familie. Toen ik jonger was, ging ik met hen mee naar de stallen omdat ze me niet alleen thuis wilden laten. Ik nam altijd een voetbal mee en speelde met iemand of trapte hem in mijn eentje rond. Er was een tijd dat mijn vader geen groom had om hem naar de shows te begeleiden in het weekend, dus vroeg hij of ik kon helpen. Als ik geen voetbalwedstrijd had, ging ik met hem mee om te helpen en te kijken hoe hij zich opwarmde en meedeed. Na verloop van tijd, hoe meer ik keek, hoe meer ik interesse kreeg in de sport. Ik begon zijn ritten te analyseren en na te denken over wat hij goed deed en wat hij anders had kunnen doen. Uiteindelijk bereikte ik een punt waarop ik het zelf wilde proberen. Zo is het allemaal begonnen, hoewel ik snel realiseerde dat het niet zo gemakkelijk was als het leek!
Het CHI Genève wordt gehouden in de grootste indoor paardensportarena ter wereld, met enkele van de meest gepassioneerde fans. Hoe voelt het om daar te strijden?
Het CHI Genève is een van de beste indoor- en speciale shows ter wereld. Elk van de Rolex Majors die de Rolex Grand Slam of Show Jumping vormen, is uniek, en Genève heeft zijn eigen flair. De grote arena, met de heuvel in het midden en de dubbele sloot in de Rolex Grand Prix, geeft het het gevoel van een buitenshow, wat uniek is. Maar het beste van het CHI Genève is de sfeer – het publiek daar is ongelooflijk. Je voelt altijd hun steun, en wanneer je een foutloos parcours springt en het publiek uit zijn dak gaat, is dat het meest geweldige gevoel. Het is zo’n emotioneel moment waar wij ruiters van houden. Bovendien voegt de Rolex IJRC Top 10 Finale een extra laag opwinding toe, waardoor het CHI Genève een van de spannendste springevenementen van het jaar is.
Je werd vorig jaar derde in de Rolex Grand Prix op het CHI Genève – kun je uitleggen wat dat resultaat voor je betekende?
© Tomas Holcbecher
Het betekende destijds veel voor me. Twee jaar eerder had ik daar met Checker 47 deelgenomen aan de Rolex Grand Prix, en het ging niet zo goed. Ik voelde dat onze samenwerking nog niet klaar was voor dat niveau. Vorig jaar echter kwam ik met een veel beter gevoel aan. De show begon goed, en ik ging vol vertrouwen de Rolex Grand Prix in. Het feit dat ik derde werd, maakte me zowel trots als gelukkig – het was het moment waarop ik wist dat Checker 47 klaar was voor grote kampioenschappen. Met de Olympische Spelen in aantocht, bevestigde dat resultaat in de Rolex Grand Prix voor mij dat hij echt voorbereid was, en toen besloot ik zijn jaar rond de Olympische Spelen van Parijs 2024 te plannen.
Welke lessen heb je geleerd van de Rolex Grand Prix op het CHI Genève van vorig jaar, die je meeneemt naar de competitie van dit jaar?
Ik heb geleerd dat de Majors die deel uitmaken van de Rolex Grand Slam of Show Jumping de hoogste standaard in onze sport stellen. Zowel jij als je paard moeten voorbereid zijn op elke situatie die zich op de parcoursen voordoet. Ik heb altijd de ambitie gehad om deel te nemen aan de Rolex IJRC Top 10 Finale, en na de derde plaats in de Rolex Grand Prix op het CHI Genève vorig jaar, wist ik dat er een speciaal jaar voor de boeg lag. Ik heb ongelooflijk hard gewerkt, terwijl ik er ook voor zorgde dat ik een sterk team van paarden om me heen had, om ervoor te zorgen dat ik deel kon uitmaken van de Rolex IJRC Top 10 Finale – dat, samen met de Olympische Spelen, waren enorme doelen voor mij. Op dit moment ziet het er veelbelovend uit voor mij, met nog een maand te gaan en mijn huidige ranking als nummer 5 van de wereld, en daarom hoop ik dat ik een van de ruiters zal zijn die deelnemen aan de Top 10 Finale op het CHI Genève, wat ongelooflijk spannend zou zijn.
De Rolex Grand Slam of Show Jumping omvat ook de CHIO Aken, waarbij de Rolex Grand Prix een klasse is die veel springruiters beschouwen als de klasse die ze echt willen winnen. Hoe belangrijk is deze show en klasse voor jou?
© CHIO Aken
De CHIO Aken en de Rolex Grand Prix daar zijn erg belangrijk, net zoals voor elke ruiter, maar vooral voor Duitse ruiters. Naast het winnen van Olympische medailles en kampioenschappen, hebben ruiters één droom in hun carrière – het winnen van de Rolex Grand Prix van Aken. Dit staat zeker nog steeds voorop in mijn gedachten.
Hoe pas je je strategie of plannen aan wanneer je deelneemt aan de vier Majors die deel uitmaken van de Rolex Grand Slam of Show Jumping?
Dit is wat de Rolex Grand Slam of Show Jumping zo interessant maakt. Om te winnen op de Majors die deel uitmaken van de Rolex Grand Slam of Show Jumping – The Dutch Masters, de CHIO Aken, het CSIO Spruce Meadows ‘Masters’ Tournament, en het CHI Genève – is het niet genoeg om alleen uit te blinken in een groot grasveld met enorme hindernissen. Je moet ook goed presteren in kleinere arena’s, zoals in 's-Hertogenbosch [The Dutch Masters]. Alleen de allerbeste paarden kunnen zich aanpassen aan elke ring en elke situatie. Bijvoorbeeld, Checker 47 werd derde in de Rolex Grands Prix in zowel The Dutch Masters als Genève, en hij sprong ook uitzonderlijk goed in Aken. Er zijn niet veel paarden die dat allemaal aankunnen. Sommige ruiters hebben het geluk meerdere paarden te hebben – sommige zijn geschikt voor grote grasvelden, terwijl andere beter presteren in kleinere zandarena’s – maar weinigen kunnen in elke setting goed presteren.
Tot nu toe heeft slechts één paar de Rolex Grand Slam of Show Jumping gewonnen: Scott Brash en Hello Sanctos. Het feit dat slechts één combinatie dit in al deze jaren heeft bereikt, laat zien hoe ongelooflijk uitdagend het is. Dit is echter wat het zo spannend maakt voor ons ruiters – we dromen er allemaal van om de Rolex Grand Slam of Show Jumping eenmaal in onze carrière te winnen.
Afgezien van de springsport, welke andere sporten volg je?
Ik volg voetbal omdat ik een grote fan ben van Bayern München en dat altijd ben geweest. Op dit moment is het extra spannend voor mij om fan van ze te zijn omdat een van hun bekendste spelers, Thomas Müller, mede-eigenaar is van Checker 47. We hebben een heel bijzondere relatie. Thomas volgt mijn carrière in de paardensport en ik volg hem in het voetbal, het is zeker de sport die ik naast de springsport het meest volg.
Denk je dat je iets van Thomas leert, of hij iets van jou, dat je meeneemt in jullie respectievelijke sporten?
Ik denk niet dat hij van mij leert of dat ik van hem leer, maar wat onze relatie sterk maakt, is dat hij een atleet is die de uitdagingen van topsport begrijpt. Hij weet dat succes in de springsport niet elk weekend komt, net zoals ik weet dat het in voetbal hetzelfde is – het is niet mogelijk om elke wedstrijd te winnen. Dit gedeelde begrip helpt ons om met teleurstellende momenten om te gaan. Onze relatie is vol emoties, maar ook heel rationeel. We voelen vreugde wanneer we slagen, maar we accepteren dat we niet altijd succesvol kunnen zijn – dat is gewoon de aard van beide sporten.
Ik denk dat de sleutel in zowel voetbal als springsport is dat je niet te lang moet stilstaan bij teleurstelling of succes. Je moet je altijd voorbereiden op de volgende wedstrijd of het volgende concours. Door op te groeien met voetbal, ben ik bekend met competitie, druk en de noodzaak om gefocust te blijven terwijl ik aanwezig blijf in het moment. In de springsport moet je voor een kortere tijd gefocust zijn – slechts 60 tot 80 seconden in de ring, plus 30 tot 45 minuten tijdens de warming-up – maar het is cruciaal om volledig aanwezig te zijn bij je paard. Ik geloof dat dit me echt heeft geholpen, omdat op het hoogste niveau focus het verschil maakt.
Welk advies zou je geven aan jonge ruiters die streven naar deelname op het hoogste niveau van de sport?
Je moet de tijd nemen – het opbouwen van een relatie tussen jou en je paard gebeurt niet van de ene op de andere dag. Als je een teleurstellend moment hebt, en die momenten zullen er zijn, probeer je er dan niet in vast te bijten. Probeer het positieve te zien en te leren van de teleurstellende ervaringen, en onthoud vooral om de tijd te nemen.
Mathilde, groom van Kevin Staut: “Het is echt moeilijk als de paarden, vooral degenen waarvan we weten dat ze echt getalenteerd zijn, niet zo goed presteren als ze zouden moeten doen.”
Lars Kersten: "Ik wil op het hoogste niveau mee kunnen doen, niet alleen op de Spelen, maar op alle grote concoursen"
Wat een geweldig jaar hebben jij en je team achter de rug! Kun je ons vertellen hoe belangrijk zij zijn geweest voor jouw successen?
Een geweldig team dat je steunt, is essentieel om een succesvolle ruiter te worden. In de springsport is er zoveel werk – het managen van de paarden, reizen en trainen – dat betrouwbare mensen om je heen cruciaal zijn. Zonder een sterk en ondersteunend team zou het ongelooflijk moeilijk zijn om te presteren en de beste resultaten te behalen.
Je hebt duidelijk een ongelooflijke band met Checker 47 – kun je vertellen wat hem zo bijzonder maakt, en hoe belangrijk het is geweest om een partnerschap met hem op te bouwen?
Hij is een heel speciaal paard voor mij. Ik heb hem nu vier jaar, en samen hebben we een partnerschap opgebouwd dat leek alsof het gemaakt was voor de finale van de Olympische Spelen van Parijs 2024. Het parcours was niet alleen geschikt voor een ervaren ruiter of een ervaren paard – het vereiste een ervaren combinatie. Je moest je paard door en door kennen, en zij moesten jou net zo goed kennen. Dat maakte het parcours ideaal voor partnerschappen zoals Checker 47 en ik, Beauville Z en Maikel [van der Vleuten], en Dynamix de Belheme en Steve [Guerdat] – we zijn allemaal ervaren duo's.
In de afgelopen vier jaar zijn Checker 47 en ik samen gegroeid en hebben we geweldige resultaten behaald. Vorig jaar wonnen we de FEI Jumping Nations Cup™ Finale in Barcelona, gevolgd door een Grand Prix-overwinning in Riyad, en de derde plaats in de Rolex Grand Prix op het CHI Genève. Dit jaar wonnen we de Rolex Grand Prix op het Winter Equestrian Festival 2024 in Wellington en de Grand Prix in Madrid. Begin dit jaar begon ik het gevoel te krijgen dat alles wat we in de afgelopen drie jaar hadden opgebouwd, echt samenkwam. Bij elke Grand Prix waaraan we deelnamen, leek het alsof hij precies wist wat hij kon doen, en hij wist en vertrouwde op wat ik kon doen. Dat vertrouwen is de basis van een geweldige relatie tussen paard en ruiter – als je vertrouwen hebt, heb je alles wat je nodig hebt.
© Tomas Holcbecher
Wat is het belangrijkste aspect bij het trainen van een paard op het niveau waarop ze meedoen aan de Rolex Grand Slam of Show Jumping Majors?
Dat is een goede vraag – er zijn veel aspecten om rekening mee te houden. In verschillende fasen focus je misschien op verschillende dingen. Soms is het belangrijker om je te richten op de fysieke mogelijkheden van je paard, of je werkt aan het mentale aspect, of je leert simpelweg het paard beter kennen. Maar uiteindelijk is het belangrijkste ervoor te zorgen dat het paard jou volgt. Je kunt zoveel trainen op de fysieke elementen als je wilt – hoge hindernissen springen of parcoursen oefenen – maar wat echt telt is dat het paard je vertrouwt en jouw systeem en rijstijl volgt. Als het paard niet aan jouw kant staat, is succes in de springsport onmogelijk.
Hoewel fysieke training belangrijk is, is het net zo belangrijk om te begrijpen hoe je paard denkt en wat het nodig heeft. Je moet weten wanneer je extra steun moet bieden of wanneer je de druk moet verminderen, en je paard de tijd geven om iets simpels te doen, zoals stappen of longeren. Deze balans tussen het begrijpen van zowel de mentale als fysieke aspecten van je paard is wat een goede ruiter maakt.
Ondanks dat je uit een paardensportfamilie komt, ben je relatief laat begonnen met rijden. Wat bracht je ertoe te beginnen?
Ik ben mijn hele leven omringd geweest door paarden vanwege mijn familie. Toen ik jonger was, ging ik met hen mee naar de stallen omdat ze me niet alleen thuis wilden laten. Ik nam altijd een voetbal mee en speelde met iemand of trapte hem in mijn eentje rond. Er was een tijd dat mijn vader geen groom had om hem naar de shows te begeleiden in het weekend, dus vroeg hij of ik kon helpen. Als ik geen voetbalwedstrijd had, ging ik met hem mee om te helpen en te kijken hoe hij zich opwarmde en meedeed. Na verloop van tijd, hoe meer ik keek, hoe meer ik interesse kreeg in de sport. Ik begon zijn ritten te analyseren en na te denken over wat hij goed deed en wat hij anders had kunnen doen. Uiteindelijk bereikte ik een punt waarop ik het zelf wilde proberen. Zo is het allemaal begonnen, hoewel ik snel realiseerde dat het niet zo gemakkelijk was als het leek!
Het CHI Genève wordt gehouden in de grootste indoor paardensportarena ter wereld, met enkele van de meest gepassioneerde fans. Hoe voelt het om daar te strijden?
Het CHI Genève is een van de beste indoor- en speciale shows ter wereld. Elk van de Rolex Majors die de Rolex Grand Slam of Show Jumping vormen, is uniek, en Genève heeft zijn eigen flair. De grote arena, met de heuvel in het midden en de dubbele sloot in de Rolex Grand Prix, geeft het het gevoel van een buitenshow, wat uniek is. Maar het beste van het CHI Genève is de sfeer – het publiek daar is ongelooflijk. Je voelt altijd hun steun, en wanneer je een foutloos parcours springt en het publiek uit zijn dak gaat, is dat het meest geweldige gevoel. Het is zo’n emotioneel moment waar wij ruiters van houden. Bovendien voegt de Rolex IJRC Top 10 Finale een extra laag opwinding toe, waardoor het CHI Genève een van de spannendste springevenementen van het jaar is.
Je werd vorig jaar derde in de Rolex Grand Prix op het CHI Genève – kun je uitleggen wat dat resultaat voor je betekende?
© Tomas Holcbecher
Het betekende destijds veel voor me. Twee jaar eerder had ik daar met Checker 47 deelgenomen aan de Rolex Grand Prix, en het ging niet zo goed. Ik voelde dat onze samenwerking nog niet klaar was voor dat niveau. Vorig jaar echter kwam ik met een veel beter gevoel aan. De show begon goed, en ik ging vol vertrouwen de Rolex Grand Prix in. Het feit dat ik derde werd, maakte me zowel trots als gelukkig – het was het moment waarop ik wist dat Checker 47 klaar was voor grote kampioenschappen. Met de Olympische Spelen in aantocht, bevestigde dat resultaat in de Rolex Grand Prix voor mij dat hij echt voorbereid was, en toen besloot ik zijn jaar rond de Olympische Spelen van Parijs 2024 te plannen.
Welke lessen heb je geleerd van de Rolex Grand Prix op het CHI Genève van vorig jaar, die je meeneemt naar de competitie van dit jaar?
Ik heb geleerd dat de Majors die deel uitmaken van de Rolex Grand Slam of Show Jumping de hoogste standaard in onze sport stellen. Zowel jij als je paard moeten voorbereid zijn op elke situatie die zich op de parcoursen voordoet. Ik heb altijd de ambitie gehad om deel te nemen aan de Rolex IJRC Top 10 Finale, en na de derde plaats in de Rolex Grand Prix op het CHI Genève vorig jaar, wist ik dat er een speciaal jaar voor de boeg lag. Ik heb ongelooflijk hard gewerkt, terwijl ik er ook voor zorgde dat ik een sterk team van paarden om me heen had, om ervoor te zorgen dat ik deel kon uitmaken van de Rolex IJRC Top 10 Finale – dat, samen met de Olympische Spelen, waren enorme doelen voor mij. Op dit moment ziet het er veelbelovend uit voor mij, met nog een maand te gaan en mijn huidige ranking als nummer 5 van de wereld, en daarom hoop ik dat ik een van de ruiters zal zijn die deelnemen aan de Top 10 Finale op het CHI Genève, wat ongelooflijk spannend zou zijn.
De Rolex Grand Slam of Show Jumping omvat ook de CHIO Aken, waarbij de Rolex Grand Prix een klasse is die veel springruiters beschouwen als de klasse die ze echt willen winnen. Hoe belangrijk is deze show en klasse voor jou?
© CHIO Aken
De CHIO Aken en de Rolex Grand Prix daar zijn erg belangrijk, net zoals voor elke ruiter, maar vooral voor Duitse ruiters. Naast het winnen van Olympische medailles en kampioenschappen, hebben ruiters één droom in hun carrière – het winnen van de Rolex Grand Prix van Aken. Dit staat zeker nog steeds voorop in mijn gedachten.
Hoe pas je je strategie of plannen aan wanneer je deelneemt aan de vier Majors die deel uitmaken van de Rolex Grand Slam of Show Jumping?
Dit is wat de Rolex Grand Slam of Show Jumping zo interessant maakt. Om te winnen op de Majors die deel uitmaken van de Rolex Grand Slam of Show Jumping – The Dutch Masters, de CHIO Aken, het CSIO Spruce Meadows ‘Masters’ Tournament, en het CHI Genève – is het niet genoeg om alleen uit te blinken in een groot grasveld met enorme hindernissen. Je moet ook goed presteren in kleinere arena’s, zoals in 's-Hertogenbosch [The Dutch Masters]. Alleen de allerbeste paarden kunnen zich aanpassen aan elke ring en elke situatie. Bijvoorbeeld, Checker 47 werd derde in de Rolex Grands Prix in zowel The Dutch Masters als Genève, en hij sprong ook uitzonderlijk goed in Aken. Er zijn niet veel paarden die dat allemaal aankunnen. Sommige ruiters hebben het geluk meerdere paarden te hebben – sommige zijn geschikt voor grote grasvelden, terwijl andere beter presteren in kleinere zandarena’s – maar weinigen kunnen in elke setting goed presteren.
Tot nu toe heeft slechts één paar de Rolex Grand Slam of Show Jumping gewonnen: Scott Brash en Hello Sanctos. Het feit dat slechts één combinatie dit in al deze jaren heeft bereikt, laat zien hoe ongelooflijk uitdagend het is. Dit is echter wat het zo spannend maakt voor ons ruiters – we dromen er allemaal van om de Rolex Grand Slam of Show Jumping eenmaal in onze carrière te winnen.
Afgezien van de springsport, welke andere sporten volg je?
Ik volg voetbal omdat ik een grote fan ben van Bayern München en dat altijd ben geweest. Op dit moment is het extra spannend voor mij om fan van ze te zijn omdat een van hun bekendste spelers, Thomas Müller, mede-eigenaar is van Checker 47. We hebben een heel bijzondere relatie. Thomas volgt mijn carrière in de paardensport en ik volg hem in het voetbal, het is zeker de sport die ik naast de springsport het meest volg.
Denk je dat je iets van Thomas leert, of hij iets van jou, dat je meeneemt in jullie respectievelijke sporten?
Ik denk niet dat hij van mij leert of dat ik van hem leer, maar wat onze relatie sterk maakt, is dat hij een atleet is die de uitdagingen van topsport begrijpt. Hij weet dat succes in de springsport niet elk weekend komt, net zoals ik weet dat het in voetbal hetzelfde is – het is niet mogelijk om elke wedstrijd te winnen. Dit gedeelde begrip helpt ons om met teleurstellende momenten om te gaan. Onze relatie is vol emoties, maar ook heel rationeel. We voelen vreugde wanneer we slagen, maar we accepteren dat we niet altijd succesvol kunnen zijn – dat is gewoon de aard van beide sporten.
Ik denk dat de sleutel in zowel voetbal als springsport is dat je niet te lang moet stilstaan bij teleurstelling of succes. Je moet je altijd voorbereiden op de volgende wedstrijd of het volgende concours. Door op te groeien met voetbal, ben ik bekend met competitie, druk en de noodzaak om gefocust te blijven terwijl ik aanwezig blijf in het moment. In de springsport moet je voor een kortere tijd gefocust zijn – slechts 60 tot 80 seconden in de ring, plus 30 tot 45 minuten tijdens de warming-up – maar het is cruciaal om volledig aanwezig te zijn bij je paard. Ik geloof dat dit me echt heeft geholpen, omdat op het hoogste niveau focus het verschil maakt.
Welk advies zou je geven aan jonge ruiters die streven naar deelname op het hoogste niveau van de sport?
Je moet de tijd nemen – het opbouwen van een relatie tussen jou en je paard gebeurt niet van de ene op de andere dag. Als je een teleurstellend moment hebt, en die momenten zullen er zijn, probeer je er dan niet in vast te bijten. Probeer het positieve te zien en te leren van de teleurstellende ervaringen, en onthoud vooral om de tijd te nemen.