“Ik had de kinderen naar school gebracht en bij mijn thuiskomst zag ik in ons drie hectare groot weiland maar drie paarden lopen. Ons Brientje lag in de modder, tussen het hooi te spartelen en kon niet meer rechtop klimmen. Ze vond geen kracht meer om op haar benen te staan”, vertelt Jasmien. “Uitgeput, omdat ze in het weiland in een sompig gat wegzakte en vocht om terug recht te komen.  "Hierop hebben we beslist om via de NC112 de brandweer erbij te vragen", zegt Jasmien.


“De gealarmeerde hulpdiensten konden het paard moeilijk uit zijn benarde positie helpen te raken. De opgeroepen dierenarts stelde voor om haar in te laten slapen, zonder pijnlijke doodstrijd”, klinkt het. “Ze is er niet meer in geslaagd om op eigen kracht naar de stal te lopen. Ons Brien was ook in behandeling voor chronische darmproblemen, hierdoor hebben we in samen spraak met alle betrokken partijen om Brien in vrede te laten inslapen en zo haar strijd weg te nemen."


Mooie herinneringen


Jozefien, de zus van Jasmien, verliet haar werk en reed vliegensvlug vanuit Zelzate naar Ronse om van haar troeteldier afscheid te komen nemen. “Ontelbare rondritjes en wandelingen heb ik samen met Brien mogen doen. Ik koester veel mooie herinneringen.” Weemoedig getuigt ze over haar dierbare Haflinger met de vleeskleurige manen. “Spijtig, maar we konden haar niet meer redden, ze was op."



Bron: Nieuwsblad / Stal Ter Bochten