Helaas zien we ondanks de column die Ines Van den Bosch even geleden deelde, nog steeds video’s verschijnen waarin ruiters zonder cap paardrijden. Voor onze redactie is veiligheid altijd de hoogste prioriteit tijdens het rijden en we hameren er dan ook graag op dat het dragen van een cap echt geen overbodige luxe is. Datzelfde geldt voor Charlotte Sunt, die enkele weken geleden zwaar te val kwam. Ze deelt dan ook graag haar ervaring met ons: “Zonder cap had dit heel anders kunnen aflopen”.
Charlotte kan zich nog goed herinneren wat er die dag precies gebeurd is: “Ik was aan het trainen met één van mijn paarden toen ik na de sprong mijn evenwicht verloor en op de grond belandde. Daarna gebeurde alles erg snel maar ik herinner mij nog dat ik op de één of andere manier een hoef van het paard in mijn gezicht kreeg. Ik ben toen vrijwel onmiddellijk in shock gegaan maar ben nooit het bewustzijn verloren. Een stalmedewerker die op dat moment ook aanwezig was en alles heeft zien gebeuren, is mij meteen ter hulp gesneld en heeft de ziekenwagen en de mug gebeld. Zij had meteen door dat de situatie ernstig was. Door de shock waarin ik op dat moment verkeerde, voelde ik geen pijn, gelukkig maar! De ziekenwagen en mug waren snel ter plaatse en ze hebben mij meegenomen naar het ziekenhuis”, vertelt ze.
“Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen, werden er verschillende scans en foto’s genomen waaruit bleek dat de aanhechtingen van mijn kaken, mijn kin en mijn kaken zelf gebroken waren. Mijn kin was verbrijzeld en ik had een lichte hersenbloeding die gelukkig snel gestabiliseerd kon worden. Ik werd de dag erna, toen de hersenbloeding onder controle was, geopereerd. Na enkele dagen herstellen in het ziekenhuis, mocht ik alweer naar huis vertrekken waar ik nu nog altijd aan het herstellen ben. Ik mag nog steeds geen vast voedsel eten, ben een litteken rijker en paardrijden is uiteraard nog steeds uit den boze maar ik besef heel goed dat ik erg veel geluk heb gehad”, gaat de amazone verder. "Ik mag mij ook echt gelukkig prijzen dat mijn vriend Pieter en mijn familie nu zo goed voor mij zorgt. Ik weet niet hoe ik anders deze moeilijke periode zou zijn doorgekomen".
“Ik begrijp echt niet waarom ruiters nog steeds zonder cap op een paard kruipen. Ik ben er vast van overtuigd dat als ik mijn cap niet had gedragen, ik dit niet had kunnen navertellen. Als je mijn litteken ziet, zie je ook dat de hoef mijn gezicht net onder mijn slaap heeft geraakt. Enkele centimeters hoger en dit was een heel ander verhaal geweest”, gaat ze verder. “De dokters hebben mij gezegd dat alles waarschijnlijk wel goed zal komen en daar ben ik erg blij om. Toch wilde ik mijn verhaal met jullie delen om aan iedereen nog maar eens duidelijk maken dat je beschermen tijdens het uitoefenen van onze sport zeker geen overbodige luxe is. Uiteindelijk heb je te maken met een levend dier dat soms onverwacht kan reageren, hoe braaf je paard ook is. Ik vind het dan ook erg jammer dat ik nog steeds video’s en foto’s zie verschijnen van ruiters die zonder bescherming op hun paard zitten. Ik hoop op deze manier toch een steentje bij te dragen om hen ertoe aan te zetten dit in de toekomst nooit, maar dan ook nooit meer te doen”.
Foto: Facebook/ Houou Tomita
Charlotte kan zich nog goed herinneren wat er die dag precies gebeurd is: “Ik was aan het trainen met één van mijn paarden toen ik na de sprong mijn evenwicht verloor en op de grond belandde. Daarna gebeurde alles erg snel maar ik herinner mij nog dat ik op de één of andere manier een hoef van het paard in mijn gezicht kreeg. Ik ben toen vrijwel onmiddellijk in shock gegaan maar ben nooit het bewustzijn verloren. Een stalmedewerker die op dat moment ook aanwezig was en alles heeft zien gebeuren, is mij meteen ter hulp gesneld en heeft de ziekenwagen en de mug gebeld. Zij had meteen door dat de situatie ernstig was. Door de shock waarin ik op dat moment verkeerde, voelde ik geen pijn, gelukkig maar! De ziekenwagen en mug waren snel ter plaatse en ze hebben mij meegenomen naar het ziekenhuis”, vertelt ze.
“Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen, werden er verschillende scans en foto’s genomen waaruit bleek dat de aanhechtingen van mijn kaken, mijn kin en mijn kaken zelf gebroken waren. Mijn kin was verbrijzeld en ik had een lichte hersenbloeding die gelukkig snel gestabiliseerd kon worden. Ik werd de dag erna, toen de hersenbloeding onder controle was, geopereerd. Na enkele dagen herstellen in het ziekenhuis, mocht ik alweer naar huis vertrekken waar ik nu nog altijd aan het herstellen ben. Ik mag nog steeds geen vast voedsel eten, ben een litteken rijker en paardrijden is uiteraard nog steeds uit den boze maar ik besef heel goed dat ik erg veel geluk heb gehad”, gaat de amazone verder. "Ik mag mij ook echt gelukkig prijzen dat mijn vriend Pieter en mijn familie nu zo goed voor mij zorgt. Ik weet niet hoe ik anders deze moeilijke periode zou zijn doorgekomen".
“Ik begrijp echt niet waarom ruiters nog steeds zonder cap op een paard kruipen. Ik ben er vast van overtuigd dat als ik mijn cap niet had gedragen, ik dit niet had kunnen navertellen. Als je mijn litteken ziet, zie je ook dat de hoef mijn gezicht net onder mijn slaap heeft geraakt. Enkele centimeters hoger en dit was een heel ander verhaal geweest”, gaat ze verder. “De dokters hebben mij gezegd dat alles waarschijnlijk wel goed zal komen en daar ben ik erg blij om. Toch wilde ik mijn verhaal met jullie delen om aan iedereen nog maar eens duidelijk maken dat je beschermen tijdens het uitoefenen van onze sport zeker geen overbodige luxe is. Uiteindelijk heb je te maken met een levend dier dat soms onverwacht kan reageren, hoe braaf je paard ook is. Ik vind het dan ook erg jammer dat ik nog steeds video’s en foto’s zie verschijnen van ruiters die zonder bescherming op hun paard zitten. Ik hoop op deze manier toch een steentje bij te dragen om hen ertoe aan te zetten dit in de toekomst nooit, maar dan ook nooit meer te doen”.
Foto: Facebook/ Houou Tomita