We berichtten onlangs nog het nieuws dat Tymoon Caloo Meerchen er niet meer is. Zijn ruiter, Dirk Demeersman, blikt kort terug op hun tijd samen.
De ruin uit Skippy II kwam onder het zadel van Demeersman via een bevriende journalist. Hij had in die periode Clinton en Tymoon op stal staan. "Toen Tymoon halverwege het jaar, na Aken, verkocht werd vroeg de eigenaar van Tymoon aan een journalist of ik niet geïnteresseerd zou zijn. Hij liep toen gewoon bij hem op de wei", herinnert Demeersman zich.
Voorheen had Philippe Lejeune hem al succesvol aan de start gebracht in enkele 1.50m rubrieken, waaronder in Olympia, Londen. "Ik ben er naartoe gereden en heb dat paard eens bekeken op de wei en op wat video's van toen hij iets jonger was. Hij was wel een beetje speciaal. Hij was heel gevoelig en had heel veel bloed, maar die video's met Philippe maakten indruk op mij dus zodoende wilde ik het wel proberen".
Stap voor stap
Demeersman zegde Tymoon toe maar begon rustig. "Hij was vooral nogal bang voor combinaties. Ik ben op 1.35m begonnen en heb stap voor stap, beetje bij beetje rustig verder gewerkt... Ik vond het mijn taak er zoveel mogelijk uit te halen zonder hem te forceren. We hebben het rustig opgebouwd, een beetje met vallen en opstaan. Dat was met hem altijd. Het heeft toch wel een jaar geduurd dat wij zo wat 1.40m en 1.45m hebben gereden."
Vertrouwen
Tymoon voelde in 2006 direct op de eerste dag van Indoor Friesland heel goed aan. "Hij was de eerste dag al tweede in de dikke proef, de kwalificatie. Ik denk dat alleen Roger Yves Bost sneller was. Ik had toen wel het gevoel dat het goed zat." Later wonnen ze er de Grote Prijs.
Mooiste overwinning
"Ik zei in Leeuwarden al tegen zijn eigenaar dat ik het gevoel had dat dat niet zijn laatste Grote Prijs zou zijn." En gelijk had hij, want de Grote Prijs van Leeuwarden bleef niet hun enige grote overwinning samen. "Zes weken nadien wonnen we in Mechelen de Wereldbeker. Dat was de mooiste overwinning uit mijn carrière."
De show in Leeuwarden en Tymoon hebben beide een speciaal plekje in Demeersman's hart. In 1986 of 1987 reed hij er zijn allereerste internationale concours bij de senioren. Sindsdien heeft hij ook nauwelijks een editie gemist. "Ik vond het altijd heel gezellig en mooi... De shows met die Friezen waren prachtig. Ik ben er altijd graag naartoe gekomen."
"Als mijn paarden goed te pas zijn en ze hebben er een plaatsje voor mij, dan wil ik graag komen." Demeersman benadrukt dat hij met G'Majo van de Caloo Meerchen (Ugano Sitte x Vigo d'Arsouilles) een goed paard heeft en niet toevallig is de grootmoeder de volle zus van Tymoon.
Pensioen
Tymoon heeft zijn laatste jaren doorgebracht bij eigenaar Jef Voghel. Daar liep hij samen met twee nakomelingen van de merrie dat Demeersman rijdt. "Daar speelde hij zo'n beetje de baas over", lacht Demeersman. Een mooi pensioen voor een bijzonder paard.
Bron: Indoor Friesland
Foto: Dirk Demeersman, Digishots
De ruin uit Skippy II kwam onder het zadel van Demeersman via een bevriende journalist. Hij had in die periode Clinton en Tymoon op stal staan. "Toen Tymoon halverwege het jaar, na Aken, verkocht werd vroeg de eigenaar van Tymoon aan een journalist of ik niet geïnteresseerd zou zijn. Hij liep toen gewoon bij hem op de wei", herinnert Demeersman zich.
Voorheen had Philippe Lejeune hem al succesvol aan de start gebracht in enkele 1.50m rubrieken, waaronder in Olympia, Londen. "Ik ben er naartoe gereden en heb dat paard eens bekeken op de wei en op wat video's van toen hij iets jonger was. Hij was wel een beetje speciaal. Hij was heel gevoelig en had heel veel bloed, maar die video's met Philippe maakten indruk op mij dus zodoende wilde ik het wel proberen".
Stap voor stap
Demeersman zegde Tymoon toe maar begon rustig. "Hij was vooral nogal bang voor combinaties. Ik ben op 1.35m begonnen en heb stap voor stap, beetje bij beetje rustig verder gewerkt... Ik vond het mijn taak er zoveel mogelijk uit te halen zonder hem te forceren. We hebben het rustig opgebouwd, een beetje met vallen en opstaan. Dat was met hem altijd. Het heeft toch wel een jaar geduurd dat wij zo wat 1.40m en 1.45m hebben gereden."
Vertrouwen
Tymoon voelde in 2006 direct op de eerste dag van Indoor Friesland heel goed aan. "Hij was de eerste dag al tweede in de dikke proef, de kwalificatie. Ik denk dat alleen Roger Yves Bost sneller was. Ik had toen wel het gevoel dat het goed zat." Later wonnen ze er de Grote Prijs.
Mooiste overwinning
"Ik zei in Leeuwarden al tegen zijn eigenaar dat ik het gevoel had dat dat niet zijn laatste Grote Prijs zou zijn." En gelijk had hij, want de Grote Prijs van Leeuwarden bleef niet hun enige grote overwinning samen. "Zes weken nadien wonnen we in Mechelen de Wereldbeker. Dat was de mooiste overwinning uit mijn carrière."
De show in Leeuwarden en Tymoon hebben beide een speciaal plekje in Demeersman's hart. In 1986 of 1987 reed hij er zijn allereerste internationale concours bij de senioren. Sindsdien heeft hij ook nauwelijks een editie gemist. "Ik vond het altijd heel gezellig en mooi... De shows met die Friezen waren prachtig. Ik ben er altijd graag naartoe gekomen."
"Als mijn paarden goed te pas zijn en ze hebben er een plaatsje voor mij, dan wil ik graag komen." Demeersman benadrukt dat hij met G'Majo van de Caloo Meerchen (Ugano Sitte x Vigo d'Arsouilles) een goed paard heeft en niet toevallig is de grootmoeder de volle zus van Tymoon.
Pensioen
Tymoon heeft zijn laatste jaren doorgebracht bij eigenaar Jef Voghel. Daar liep hij samen met twee nakomelingen van de merrie dat Demeersman rijdt. "Daar speelde hij zo'n beetje de baas over", lacht Demeersman. Een mooi pensioen voor een bijzonder paard.
Bron: Indoor Friesland
Foto: Dirk Demeersman, Digishots