Hans-Christian Matthiesen staat bekend als een voorvechter van paardenwelzijn en een vernieuwer in de sport. Als vooraanstaand dierenarts en hoofdjurylid heeft Matthiesen de traditionele dressuurcompetitiecultuur onder de loep genomen en pleit hij voor ingrijpende veranderingen om het welzijn van paarden te waarborgen. In zijn kritische betoog wijst Matthiesen op de tekortkomingen van de huidige praktijken en benadrukt hij de noodzaak van een meer progressieve en paardvriendelijke benadering van dressuurwedstrijden.
Hij bekritiseert scherp de huidige dressuurcompetitiecultuur en -formaten, waarbij hij benadrukt dat de focus te vaak ligt op prestaties ten koste van het welzijn van de paarden. Matthiesen stelt dat de traditionele aanpak van dressuurwedstrijden niet langer adequaat is en dat er dringend behoefte is aan een meer progressieve en paardvriendelijke benadering.
Betere controle en richtlijnen
Een van de belangrijkste punten die Matthiesen naar voren brengt, is de noodzaak van betere controle en bijgewerkte richtlijnen voor juryleden. Hij benadrukt dat juryleden meer aandacht moeten besteden aan signalen van stress en ongemak bij paarden, en dat dit moet worden weerspiegeld in hun beoordelingen. Daarnaast pleit hij voor optionele uitrusting, waarbij ruiters vrij kunnen kiezen welke uitrusting het beste bij hun paard past. Dit zou moeten worden uitgebreid naar de opwarming, waarbij hij voorstelt dat de opwarming ook moet worden beoordeeld als onderdeel van de totale score.
Interactieve wedstrijdklassen
Een ander belangrijk aspect van Matthiesen's betoog is zijn pleidooi voor nieuwe, interactieve wedstrijdklassen die de samenwerking tussen ruiter en paard benadrukken. Hij stelt voor dat deze klassen moeten worden ontwikkeld om de veelzijdigheid en de natuurlijke interactie tussen ruiter en paard te bevorderen, in plaats van alleen te focussen op technische prestaties. Dit zou volgens hem een meer inclusieve en welzijnsgerichte benadering van de sport bevorderen, wat uiteindelijk zou leiden tot een gezondere en duurzamere dressuurgemeenschap.
Al met al pleit Hans-Christian Matthiesen voor een radicale heroverweging van de huidige praktijken binnen de dressuurwereld, waarbij de nadruk ligt op het waarborgen van het welzijn van de paarden en het bevorderen van een meer progressieve en paardvriendelijke competitiecultuur.
Bron: Malgré Tout
Hij bekritiseert scherp de huidige dressuurcompetitiecultuur en -formaten, waarbij hij benadrukt dat de focus te vaak ligt op prestaties ten koste van het welzijn van de paarden. Matthiesen stelt dat de traditionele aanpak van dressuurwedstrijden niet langer adequaat is en dat er dringend behoefte is aan een meer progressieve en paardvriendelijke benadering.
Betere controle en richtlijnen
Een van de belangrijkste punten die Matthiesen naar voren brengt, is de noodzaak van betere controle en bijgewerkte richtlijnen voor juryleden. Hij benadrukt dat juryleden meer aandacht moeten besteden aan signalen van stress en ongemak bij paarden, en dat dit moet worden weerspiegeld in hun beoordelingen. Daarnaast pleit hij voor optionele uitrusting, waarbij ruiters vrij kunnen kiezen welke uitrusting het beste bij hun paard past. Dit zou moeten worden uitgebreid naar de opwarming, waarbij hij voorstelt dat de opwarming ook moet worden beoordeeld als onderdeel van de totale score.
Interactieve wedstrijdklassen
Een ander belangrijk aspect van Matthiesen's betoog is zijn pleidooi voor nieuwe, interactieve wedstrijdklassen die de samenwerking tussen ruiter en paard benadrukken. Hij stelt voor dat deze klassen moeten worden ontwikkeld om de veelzijdigheid en de natuurlijke interactie tussen ruiter en paard te bevorderen, in plaats van alleen te focussen op technische prestaties. Dit zou volgens hem een meer inclusieve en welzijnsgerichte benadering van de sport bevorderen, wat uiteindelijk zou leiden tot een gezondere en duurzamere dressuurgemeenschap.
Al met al pleit Hans-Christian Matthiesen voor een radicale heroverweging van de huidige praktijken binnen de dressuurwereld, waarbij de nadruk ligt op het waarborgen van het welzijn van de paarden en het bevorderen van een meer progressieve en paardvriendelijke competitiecultuur.
Bron: Malgré Tout