"Er was de afgelopen tijd genoeg te mopperen in de Nederlandse sport. De nasleep van Oranje, de ontslagen Frank de Boer na slechts vier wedstrijden, een niet functionerende judobond die snakt naar medailles, en de dopingbeschuldiging aan het adres van Leontien van Moorsel." zo schrijft Anky Van Grunsven in haar column in de Telegraaf.
Ik breek daar even mee op deze plaats. Aankomend weekend staan namelijk de open manege-dagen op het programma en daar wil ik iedereen voor uitnodigen. Maar liefst 120 maneges stellen hun deuren open en bieden een gratis paardrijles aan.
Op zo’n buitenkans wil ik iedereen graag wijzen.
Bij de FNRS, de federatie van rijscholen, vroegen ze ook of ik er op deze plek iets over wil zeggen. Met alle liefde, want ik vind het supermooi als er meer mensen gaan paardrijden. Geloof me, de wereld ziet er mooier uit vanaf een paardenrug. Waarom? Omdat je bij paardrijden het allerbeste uit jezelf moet halen.
Een paard geeft namelijk onmiddellijk feedback. Dus je moet alert en geconcentreerd zijn. Vriendelijkheid is welkom, maar het draait vooral om consequent, eerlijk en oprecht gedrag. Een paard zal dergelijk gedrag belonen met gehoorzaamheid en een mooi kameraadschap.
Helaas is het merendeel van de bevolking de connectie met paarden kwijt. De tijden zijn veranderd. Vroeger waren er volop boerenzonen en dochters, die het paardrijden met de paplepel ingegoten kregen. Dat is geweest. In deze moderne tijd weet bijna niemand meer hoe op een natuurlijke manier met een paard om te gaan.
Daarom is het goed om het te leren op een manege. Daar zit de kennis. En daar kan je aan de hand van professionals stukje bij beetje leren waar het in de paardensport om draait. Want het is inderdaad iets anders dan een tennisracket uit je tas halen. Een paard heeft een karakter. En is misschien druk, omdat hij veel energie heeft. Of hij heeft even geen zin. Dat kan allemaal in onze sport.
Degenen die van puzzelen houden, komen daarom volop aan bod. Want het is voortdurend schakelen en ontdekken, voordat je het gevoel hebt dat je een paard kunt besturen. Sterker, ik kan toch best paardrijden, maar ik heb voor mijn gevoel ook nog steeds momenten dat ik bijleer.
Het allermooiste om te ervaren is dat je nooit ’een beetje’ kunt paardrijden. Je moet dat met honderd procent aandacht en concentratie doen. Wat je ervoor terugkrijgt, is het ultieme gevoel na een goede training. De endorfines gieren door je lijf.
Trouwens, de actie van de Albert Heijn, waarbij je kunt sparen voor gratis sporten blijkt een succes. Na de eerste week bleek paardensport het meest populair en meest geboekt. Meer dan zwemmen, fitness, golf, tennis, yoga, roeien, squash, turnen, duiken en hardlopen.
Ik snap wel waarom.
"Er was de afgelopen tijd genoeg te mopperen in de Nederlandse sport. De nasleep van Oranje, de ontslagen Frank de Boer na slechts vier wedstrijden, een niet functionerende judobond die snakt naar medailles, en de dopingbeschuldiging aan het adres van Leontien van Moorsel." zo schrijft Anky Van Grunsven in haar column in de Telegraaf.
Ik breek daar even mee op deze plaats. Aankomend weekend staan namelijk de open manege-dagen op het programma en daar wil ik iedereen voor uitnodigen. Maar liefst 120 maneges stellen hun deuren open en bieden een gratis paardrijles aan.
Op zo’n buitenkans wil ik iedereen graag wijzen.
Bij de FNRS, de federatie van rijscholen, vroegen ze ook of ik er op deze plek iets over wil zeggen. Met alle liefde, want ik vind het supermooi als er meer mensen gaan paardrijden. Geloof me, de wereld ziet er mooier uit vanaf een paardenrug. Waarom? Omdat je bij paardrijden het allerbeste uit jezelf moet halen.
Een paard geeft namelijk onmiddellijk feedback. Dus je moet alert en geconcentreerd zijn. Vriendelijkheid is welkom, maar het draait vooral om consequent, eerlijk en oprecht gedrag. Een paard zal dergelijk gedrag belonen met gehoorzaamheid en een mooi kameraadschap.
Helaas is het merendeel van de bevolking de connectie met paarden kwijt. De tijden zijn veranderd. Vroeger waren er volop boerenzonen en dochters, die het paardrijden met de paplepel ingegoten kregen. Dat is geweest. In deze moderne tijd weet bijna niemand meer hoe op een natuurlijke manier met een paard om te gaan.
Daarom is het goed om het te leren op een manege. Daar zit de kennis. En daar kan je aan de hand van professionals stukje bij beetje leren waar het in de paardensport om draait. Want het is inderdaad iets anders dan een tennisracket uit je tas halen. Een paard heeft een karakter. En is misschien druk, omdat hij veel energie heeft. Of hij heeft even geen zin. Dat kan allemaal in onze sport.
Degenen die van puzzelen houden, komen daarom volop aan bod. Want het is voortdurend schakelen en ontdekken, voordat je het gevoel hebt dat je een paard kunt besturen. Sterker, ik kan toch best paardrijden, maar ik heb voor mijn gevoel ook nog steeds momenten dat ik bijleer.
Het allermooiste om te ervaren is dat je nooit ’een beetje’ kunt paardrijden. Je moet dat met honderd procent aandacht en concentratie doen. Wat je ervoor terugkrijgt, is het ultieme gevoel na een goede training. De endorfines gieren door je lijf.
Trouwens, de actie van de Albert Heijn, waarbij je kunt sparen voor gratis sporten blijkt een succes. Na de eerste week bleek paardensport het meest populair en meest geboekt. Meer dan zwemmen, fitness, golf, tennis, yoga, roeien, squash, turnen, duiken en hardlopen.
Ik snap wel waarom.