Wim Schröder is geen onbekende in het internationale jumpingcircuit. Hij is bondscoach van de Japanse springruiters en vertelt in een interview met Tubanitia dat de voorbereidingen voor de Spelen al in volle gang zijn: "Je kan nu geen steken laten vallen, anders ben je te laat", klinkt het.
Op de terreinen van de broeders Schröder woont onder andere Ryoji Takada die van de Olympische Spelen één van zijn hoofddoelen heeft gemaakt. Hij verhuisde van Japan naar Tubbergen om zijn grote droom waar te maken: ruiter worden.
"Hij is een erg toegewijde jongen", vertelt Schröder. "De collectieve droom van de Japanners is om te schitteren op de Spelen in Tokio, die dit jaar door Corona werden afgelast. We hopen natuurlijk dat de OS volgend jaar wel kunnen doorgaan. Voorlopig zie ik het allemaal nog erg somber in maar ik ga er toch vanuit dat we eind juli naar Tokio zullen afreizen. Dat moet ook want de organisatie en planning kosten veel tijd. Zo moet je nu al de vluchten voor de paarden beginnen te regelen, anders ben je gewoon te laat"; gaat hij verder.
Schröder is ondertussen vier jaar bondscoach van het Japanse team: "Ik kwam eigenlijk via Schockemöhle bij hen terecht", vertelt hij. "Hij werd eerst gevraagd om bondscoach te worden en hij wilde dat wel doen maar niet alleen. Hoe weet ik niet, maar hij kwam bij mij terecht. In eerste instantie twijfelde ik of ik het wel wilde", gaat Schröder verder. "Maar niet lang want eigenlijk wat het gewoon een hele mooie kans. Samenwerken met Schockemöhle kan niet elke dag en ik heb de kans dan ook met beide handen gegrepen. Paul laat heel veel aan mij over. Ik zie het dus eigenlijk als een erg lange stage".
De Japanse ruiters zijn verdeeld over meer stallen in Europa en Amerika. „Ik volg ze allemaal op de voet en heb precies in kaart hoe ze gesprongen hebben en met welke paarden. We zien elkaar tijdens trainingskampen en komen met een deel van het team regelmatig samen in Duitsland. De bedoeling is dat we eind november naar het zuiden van Spanje en Portugal gaan. Of dat kan, weet ik niet”, zegt de bondscoach, die bijtekende nadat er een streep ging door de Spelen van 2020.
De onzekerheid blijft intussen als een sluier over de wereld hangen. „Maar op de rug van een paard lijkt het soms net alsof corona niet bestaat”, vindt Schröder. „We zijn niet vaak meer op concours, het aanbod wordt steeds minder. Als we gaan, zoeken we veilige gebieden op en plekken waar ze de maatregelen serieus nemen. Thuis bouwen we meer hindernissen achter elkaar op, om wedstrijden na te bootsten. Net als een voetbalteam op een training elf tegen elf speelt. Zo komen we er wel door.”
Op de terreinen van de broeders Schröder woont onder andere Ryoji Takada die van de Olympische Spelen één van zijn hoofddoelen heeft gemaakt. Hij verhuisde van Japan naar Tubbergen om zijn grote droom waar te maken: ruiter worden.
"Hij is een erg toegewijde jongen", vertelt Schröder. "De collectieve droom van de Japanners is om te schitteren op de Spelen in Tokio, die dit jaar door Corona werden afgelast. We hopen natuurlijk dat de OS volgend jaar wel kunnen doorgaan. Voorlopig zie ik het allemaal nog erg somber in maar ik ga er toch vanuit dat we eind juli naar Tokio zullen afreizen. Dat moet ook want de organisatie en planning kosten veel tijd. Zo moet je nu al de vluchten voor de paarden beginnen te regelen, anders ben je gewoon te laat"; gaat hij verder.
Schröder is ondertussen vier jaar bondscoach van het Japanse team: "Ik kwam eigenlijk via Schockemöhle bij hen terecht", vertelt hij. "Hij werd eerst gevraagd om bondscoach te worden en hij wilde dat wel doen maar niet alleen. Hoe weet ik niet, maar hij kwam bij mij terecht. In eerste instantie twijfelde ik of ik het wel wilde", gaat Schröder verder. "Maar niet lang want eigenlijk wat het gewoon een hele mooie kans. Samenwerken met Schockemöhle kan niet elke dag en ik heb de kans dan ook met beide handen gegrepen. Paul laat heel veel aan mij over. Ik zie het dus eigenlijk als een erg lange stage".
De Japanse ruiters zijn verdeeld over meer stallen in Europa en Amerika. „Ik volg ze allemaal op de voet en heb precies in kaart hoe ze gesprongen hebben en met welke paarden. We zien elkaar tijdens trainingskampen en komen met een deel van het team regelmatig samen in Duitsland. De bedoeling is dat we eind november naar het zuiden van Spanje en Portugal gaan. Of dat kan, weet ik niet”, zegt de bondscoach, die bijtekende nadat er een streep ging door de Spelen van 2020.
De onzekerheid blijft intussen als een sluier over de wereld hangen. „Maar op de rug van een paard lijkt het soms net alsof corona niet bestaat”, vindt Schröder. „We zijn niet vaak meer op concours, het aanbod wordt steeds minder. Als we gaan, zoeken we veilige gebieden op en plekken waar ze de maatregelen serieus nemen. Thuis bouwen we meer hindernissen achter elkaar op, om wedstrijden na te bootsten. Net als een voetbalteam op een training elf tegen elf speelt. Zo komen we er wel door.”