Steve Guerdat had afgelopen week de kans om voor de vierde keer de World Cup finale op zijn naam te schrijven. Helaas besliste Corona er anders over... Toch blijft de Zwitser positief over de toekomst: "Het is nu een periode waar we met zijn allen doorheen moeten. Iedereen zit momenteel in dezelfde situatie dus we kunnen alleen maar vooruit kijken".
"Wat mij ook opvalt is dat niemand zich zorgen maakt over de miljoenen kinderen in de wereld die geen zuiver water om te drinken hebben of die dagelijks van de honger sterven. Bij ons lijkt het enkel om materialistische dingen te gaan zoals: 'hoe geraak ik naar de wedstrijd', 'hoe betaal ik voor mijn nieuwe wagen of vrachtwagen of paard"? Nu krijgen rijkere landen ook eens met een dergelijke crisis te maken en dat is misschien niet slecht. Ik denk dat er geen reden is om bang te zijn. Het is een ervaring die voor iedereen hetzelfde is. We moeten naar de toekomst kijken en we zullen ons gedrag misschien moeten aanpassen maar ik ben er zeker van dat we deze crisis zullen overwinnen".
"Ik merk ook dat vriendschap momenteel erg belangrijk is. Ik heb niet veel goede vrienden maar Gregory Wathelet hoort daar zeker bij. Daarnaast kom ik ook goed overeen met Eric Lamaze, Alain Jufer en Daniel Etter. Ik kan het niet goed verklaren maar in verschillende fases in mijn leven zijn er ook verschillende types mensen in mijn leven gekomen. Ik ben vooral blij dat ik op elk van kan terugvallen en dat ik hen kan vertrouwen en dat dat een wederzijds gevoel is".
"Ik maak mij niet echt zorgen over de huidige situatie maar ik houd wel in mijn achterhoofd dat ik tien medewerkers in dienst heb die al erg lang voor mij werken. Ze zijn deel van de familie geworden en ik zal er dan ook alles aan doen om hen in deze moeilijke tijden te blijven helpen. Ik maak mij geen zorgen dat ik morgen zelf de stallen zou moeten mesten of zelf met de truck moet rijden, ik hoop gewoon dat ik hen in dienst kan houden zodat zij niet in de problemen komen".
"Het domste wat ik wellicht ooit gedaan heb in mijn carrière gebeurde toen ik nog voor Tops werkte. We gingen naar een wedstrijd in Heikant. We reden erheen met mijn groom en acht paarden maar toen we ter plaatse aankwamen, was er nergens een wedstrijd te bespeuren. We hebben dan lang in de buurt rondgereden om uiteindelijk tot de ontdekking te komen dat we naar Heikant in België waren gereden terwijl de wedstrijd in Nederland plaatsvond. Uiteindelijk waren we wel te laat, maar er hebben toch nog enkele paarden hun rubriek kunnen springen die dag (lacht)".
Bron: persbericht FEI
"Wat mij ook opvalt is dat niemand zich zorgen maakt over de miljoenen kinderen in de wereld die geen zuiver water om te drinken hebben of die dagelijks van de honger sterven. Bij ons lijkt het enkel om materialistische dingen te gaan zoals: 'hoe geraak ik naar de wedstrijd', 'hoe betaal ik voor mijn nieuwe wagen of vrachtwagen of paard"? Nu krijgen rijkere landen ook eens met een dergelijke crisis te maken en dat is misschien niet slecht. Ik denk dat er geen reden is om bang te zijn. Het is een ervaring die voor iedereen hetzelfde is. We moeten naar de toekomst kijken en we zullen ons gedrag misschien moeten aanpassen maar ik ben er zeker van dat we deze crisis zullen overwinnen".
"Ik merk ook dat vriendschap momenteel erg belangrijk is. Ik heb niet veel goede vrienden maar Gregory Wathelet hoort daar zeker bij. Daarnaast kom ik ook goed overeen met Eric Lamaze, Alain Jufer en Daniel Etter. Ik kan het niet goed verklaren maar in verschillende fases in mijn leven zijn er ook verschillende types mensen in mijn leven gekomen. Ik ben vooral blij dat ik op elk van kan terugvallen en dat ik hen kan vertrouwen en dat dat een wederzijds gevoel is".
"Ik maak mij niet echt zorgen over de huidige situatie maar ik houd wel in mijn achterhoofd dat ik tien medewerkers in dienst heb die al erg lang voor mij werken. Ze zijn deel van de familie geworden en ik zal er dan ook alles aan doen om hen in deze moeilijke tijden te blijven helpen. Ik maak mij geen zorgen dat ik morgen zelf de stallen zou moeten mesten of zelf met de truck moet rijden, ik hoop gewoon dat ik hen in dienst kan houden zodat zij niet in de problemen komen".
"Het domste wat ik wellicht ooit gedaan heb in mijn carrière gebeurde toen ik nog voor Tops werkte. We gingen naar een wedstrijd in Heikant. We reden erheen met mijn groom en acht paarden maar toen we ter plaatse aankwamen, was er nergens een wedstrijd te bespeuren. We hebben dan lang in de buurt rondgereden om uiteindelijk tot de ontdekking te komen dat we naar Heikant in België waren gereden terwijl de wedstrijd in Nederland plaatsvond. Uiteindelijk waren we wel te laat, maar er hebben toch nog enkele paarden hun rubriek kunnen springen die dag (lacht)".
Bron: persbericht FEI