Bij het grote publiek is hij misschien niet zo bekend maar in het internationale circuit is hij een graag gezien gezicht. De eerste keer dat je Ben Malisart hoort, verwacht je een man van middelbare leeftijd. Niets is echter minder waar. Ben is met zijn 19 jaar de jongste speaker van België maar heeft toch al een palmares om u tegen te zeggen. Zo was hij onder andere speaker in Mechelen, in Knokke, in Wolvertem en in De Peelbergen. Hij vertelde ons over het meest stresserende moment van zijn carrière tot dusver.
“Over het Coronavirus kan ik heel kort zijn: ik hoop vooral dat we zo snel mogelijk terug van start kunnen gaan. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat Knokke Hippique kan doorgaan, aangezien dit één van mijn lievelingsconcours is. Welke nog? Euhm, ik vind Mechelen altijd super leuk om te doen. Dit is voor mij echt de afsluiter van het jaar. Daarnaast heb ik pas nog een concours in De Peelbergen gespeakt samen met Matt Milin. We werken vaak samen en zijn ondertussen ook goede vrienden geworden. Maar eigenlijk doe ik elk concours graag. Ik zal even enthousiast zijn op een regionaal als op een internationaal concours en ik zal mijn job met evenveel passie uitvoeren”.
Ik heb gehoord dat Matt je in Knokke ooit voor een voldongen feit heeft gesteld… “‘(Lacht) Ja, dat was denk ik één van de meest stressvolle momenten van mijn leven. Op een bepaald moment kwam Matt Milin mij halen omdat hij ‘iemand nodig had om interviews van ruiters af te nemen in de piste’ tijdens de CSI5* Grand Prix van Knokke. Er was een cameraploeg aanwezig en ik had een lijstje gekregen van ruiters die ik mocht interviewen. Matt had mij verteld dat ze een filmpje zouden maken van dat interview met die ruiter maar dat dit niet live was, alles zou dus opnieuw gedaan kunnen worden als het interview niet goed was”.
Maar… “Ik was al in volle stress omdat ik niet direct een ruiter vond die aan het interview wilde meewerken. Ik was 17 jaar, begon zenuwachtig te worden en ik zag dat de cameraploeg ook wat nerveus begonnen te worden. Uiteindelijk heeft Jos Verlooy mij uit de nood geholpen. Ik zag hem lopen, wist dat ik nog maar twee minuten had om iemand te vinden en hij wilde uiteindelijk wel meewerken. Ik weet nog dat de cameraploeg begon af te tellen, wat ik op zich wel raar vond, maar ik was nog altijd wat nerveus omdat het zoeken naar een ruiter maar op het laatste moment in orde was gekomen, dat ik helemaal stond te trillen. Ik zag op dat moment de cameraploeg naar Matt Millin ‘lippen’ - are you sure about this?- maar ik zocht er nog steeds niet al te veel achter en worstelde mij uiteindelijk op de één of andere manier door het interview. Later die avond, hoorde ik van Matt dat ik op dat moment eigenlijk live op eurosport was voor drie miljoen mensen. Ik denk dat het toen even zwart voor mijn ogen is geworden (lacht heel hard)”.
“Over het Coronavirus kan ik heel kort zijn: ik hoop vooral dat we zo snel mogelijk terug van start kunnen gaan. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat Knokke Hippique kan doorgaan, aangezien dit één van mijn lievelingsconcours is. Welke nog? Euhm, ik vind Mechelen altijd super leuk om te doen. Dit is voor mij echt de afsluiter van het jaar. Daarnaast heb ik pas nog een concours in De Peelbergen gespeakt samen met Matt Milin. We werken vaak samen en zijn ondertussen ook goede vrienden geworden. Maar eigenlijk doe ik elk concours graag. Ik zal even enthousiast zijn op een regionaal als op een internationaal concours en ik zal mijn job met evenveel passie uitvoeren”.
Ik heb gehoord dat Matt je in Knokke ooit voor een voldongen feit heeft gesteld… “‘(Lacht) Ja, dat was denk ik één van de meest stressvolle momenten van mijn leven. Op een bepaald moment kwam Matt Milin mij halen omdat hij ‘iemand nodig had om interviews van ruiters af te nemen in de piste’ tijdens de CSI5* Grand Prix van Knokke. Er was een cameraploeg aanwezig en ik had een lijstje gekregen van ruiters die ik mocht interviewen. Matt had mij verteld dat ze een filmpje zouden maken van dat interview met die ruiter maar dat dit niet live was, alles zou dus opnieuw gedaan kunnen worden als het interview niet goed was”.
Maar… “Ik was al in volle stress omdat ik niet direct een ruiter vond die aan het interview wilde meewerken. Ik was 17 jaar, begon zenuwachtig te worden en ik zag dat de cameraploeg ook wat nerveus begonnen te worden. Uiteindelijk heeft Jos Verlooy mij uit de nood geholpen. Ik zag hem lopen, wist dat ik nog maar twee minuten had om iemand te vinden en hij wilde uiteindelijk wel meewerken. Ik weet nog dat de cameraploeg begon af te tellen, wat ik op zich wel raar vond, maar ik was nog altijd wat nerveus omdat het zoeken naar een ruiter maar op het laatste moment in orde was gekomen, dat ik helemaal stond te trillen. Ik zag op dat moment de cameraploeg naar Matt Millin ‘lippen’ - are you sure about this?- maar ik zocht er nog steeds niet al te veel achter en worstelde mij uiteindelijk op de één of andere manier door het interview. Later die avond, hoorde ik van Matt dat ik op dat moment eigenlijk live op eurosport was voor drie miljoen mensen. Ik denk dat het toen even zwart voor mijn ogen is geworden (lacht heel hard)”.