"Wat ik mij vooral herinner, is dat Kannan een gigantisch veulen was. Hij had zo lange benen dat we hem moesten helpen om te gaan liggen, dat durfde hij zelf niet. Of ik toen al wist wat hij in huis zou hebben? Zoiets kan je nooit voorspellen maar zijn lange benen waren misschien al een goed voorteken" (lacht)