In een belangrijke ontwikkeling voor het natuur- en landbouwbeleid heeft het Permanent Comité van de Conventie van Bern ingestemd met een verlaging van de beschermingsstatus van de wolf, van ‘strikt beschermd’ naar ‘beschermd’. LTO Nederland verwelkomt deze beslissing als een noodzakelijke stap om de uitdagingen rondom wolvenbeheer in Nederland beter aan te pakken.
Een veranderend landschap vraagt om flexibiliteit
De wolf, ooit symbool van wilde natuur, is de afgelopen jaren teruggekeerd in Nederland, maar de gevolgen van deze terugkeer in het dichtbevolkte en sterk gecultiveerde Nederlandse landschap zijn ingrijpend. Terwijl de wolf positieve effecten kan hebben op de biodiversiteit in grote natuurgebieden, zijn de consequenties in verstedelijkte en agrarische regio’s problematisch. Vooral veehouders kampen met ernstige uitdagingen, zoals het beschermen van hun vee tegen aanvallen. Daarnaast leidt de aanwezigheid van wolven tot maatschappelijke onrust onder recreanten en bewoners van het buitengebied.
Volgens LTO Nederland maakt de impact van de wolf op landbouwdieren, natuurbegrazers en andere wilde dieren duidelijk dat een flexibeler beheer noodzakelijk is. De verlaging van de beschermingsstatus biedt overheden meer ruimte om maatregelen te nemen, zoals het verjagen of, in extreme gevallen, het doden van problematische dieren.
Ruimte voor proactief en preventief beheer
Tot nu toe bood de ‘strikt beschermde’ status te weinig ruimte voor effectieve interventies. De verlaging naar ‘beschermd’ maakt het mogelijk om proactief te handelen, bijvoorbeeld bij wolven die onnatuurlijk of gevaarlijk gedrag vertonen. LTO Nederland benadrukt dat deze flexibiliteit essentieel is, vooral in gebieden waar de wolvenpopulatie groeit en de druk op landbouw en natuurbeheer toeneemt.
Bovendien creëert deze verandering kansen voor preventief beheer. De huidige maatregelen, zoals afrasteringen en kuddebeschermingsdieren, zijn kostbaar, tijdsintensief en niet overal toepasbaar. De verhoogde flexibiliteit stelt lokale en nationale overheden in staat om beter in te spelen op regionale omstandigheden.
Complex vervolgtraject in Europa
Hoewel het besluit van het Permanent Comité een belangrijke stap is, is het aanpassen van de beschermingsstatus van de wolf in de EU een complex proces. De Habitatrichtlijn, waarin de bescherming van de wolf is vastgelegd, vereist een formele wijziging. Dit traject omvat een voorstel van de Europese Commissie, goedkeuring door het Europees Parlement en instemming van de Raad van de Europese Unie. Pas wanneer deze procedure succesvol is afgerond, wordt de verlaging van de beschermingsstatus officieel.
Balans tussen bescherming en leefbaarheid
De Conventie van Bern, een belangrijk verdrag voor de bescherming van flora, fauna en hun leefgebieden, heeft met deze beslissing laten zien dat het belang van biodiversiteit hand in hand moet gaan met aandacht voor regionale leefbaarheid. LTO Nederland blijft zich inzetten voor een duurzaam wolvenbeheer, waarin natuurbehoud en de belangen van plattelandsgemeenschappen beter in balans zijn.
Deze ontwikkeling markeert een kantelpunt in de discussie over wolven in Nederland, met zicht op een beter beheer in de toekomst.
Een veranderend landschap vraagt om flexibiliteit
De wolf, ooit symbool van wilde natuur, is de afgelopen jaren teruggekeerd in Nederland, maar de gevolgen van deze terugkeer in het dichtbevolkte en sterk gecultiveerde Nederlandse landschap zijn ingrijpend. Terwijl de wolf positieve effecten kan hebben op de biodiversiteit in grote natuurgebieden, zijn de consequenties in verstedelijkte en agrarische regio’s problematisch. Vooral veehouders kampen met ernstige uitdagingen, zoals het beschermen van hun vee tegen aanvallen. Daarnaast leidt de aanwezigheid van wolven tot maatschappelijke onrust onder recreanten en bewoners van het buitengebied.
Volgens LTO Nederland maakt de impact van de wolf op landbouwdieren, natuurbegrazers en andere wilde dieren duidelijk dat een flexibeler beheer noodzakelijk is. De verlaging van de beschermingsstatus biedt overheden meer ruimte om maatregelen te nemen, zoals het verjagen of, in extreme gevallen, het doden van problematische dieren.
Ruimte voor proactief en preventief beheer
Tot nu toe bood de ‘strikt beschermde’ status te weinig ruimte voor effectieve interventies. De verlaging naar ‘beschermd’ maakt het mogelijk om proactief te handelen, bijvoorbeeld bij wolven die onnatuurlijk of gevaarlijk gedrag vertonen. LTO Nederland benadrukt dat deze flexibiliteit essentieel is, vooral in gebieden waar de wolvenpopulatie groeit en de druk op landbouw en natuurbeheer toeneemt.
Bovendien creëert deze verandering kansen voor preventief beheer. De huidige maatregelen, zoals afrasteringen en kuddebeschermingsdieren, zijn kostbaar, tijdsintensief en niet overal toepasbaar. De verhoogde flexibiliteit stelt lokale en nationale overheden in staat om beter in te spelen op regionale omstandigheden.
Complex vervolgtraject in Europa
Hoewel het besluit van het Permanent Comité een belangrijke stap is, is het aanpassen van de beschermingsstatus van de wolf in de EU een complex proces. De Habitatrichtlijn, waarin de bescherming van de wolf is vastgelegd, vereist een formele wijziging. Dit traject omvat een voorstel van de Europese Commissie, goedkeuring door het Europees Parlement en instemming van de Raad van de Europese Unie. Pas wanneer deze procedure succesvol is afgerond, wordt de verlaging van de beschermingsstatus officieel.
Balans tussen bescherming en leefbaarheid
De Conventie van Bern, een belangrijk verdrag voor de bescherming van flora, fauna en hun leefgebieden, heeft met deze beslissing laten zien dat het belang van biodiversiteit hand in hand moet gaan met aandacht voor regionale leefbaarheid. LTO Nederland blijft zich inzetten voor een duurzaam wolvenbeheer, waarin natuurbehoud en de belangen van plattelandsgemeenschappen beter in balans zijn.
Deze ontwikkeling markeert een kantelpunt in de discussie over wolven in Nederland, met zicht op een beter beheer in de toekomst.