De non-profitorganisatie, EHN voerde samen met adviesbureau 4Sing een enquête studie, workshop series en interviews. Uiteindelijk is de studie gebaseerd op een diepgaand publiek onderzoek en informatienavraag bij vijgenveertig belanghebbenden uit negentien landen. 

In haar studie wil het EHN vooruitblikken naar de relevantie en stand van de sector op economisch, ecologisch en maatschappelijk vlak. Ze benadrukt voornamelijk de duurzaamheid van de sector en het maatschappelijk draagvlak van de sector.

"De massa stelt zich meer dan ooit ethische vragen over de legitimiteit van het gebruik van dieren voor de sport, ontspanning en arbeid. Dierenrechtenbewegingen vergroten de invloed op het publiek debat. Toch moeten we ook stilstaan bij de relevantie van de paardensport en het maatschappelijk en economisch belang die de sport met zich brengt," klinkt het.

.AI zal ook in de sector rol spelen!

De vier voorgestelde scenario's verschillen duidelijk van elkaar, toch is er één constante; de rol van technologie en artificiële intelligentie! Deze zullen onder meer worden ingezet voor het monitoren en bevorderen van dierenwelzijn, traceerbaarheid, trainingsoptimalisatie, gezondheidsopvolging en slimme weidebeheer.

Het rapport waarschuwt echter ook voor nieuwe uitdagingen: "Dit roept vragen op over toegang tot technologie, eigendom van data en de digitale vaardigheden die professionals zullen nodig hebben.”

Paarden Overal tot in gevaar

Het rapport stelt vier - uiteenlopende - scenario's voor.

  • Het paard overal aanwezig
    In dit scenario is de integratie van het paard in duurzame en innovatieve landbouw een succes, net als in duurzaam toerisme, onderwijs, sociale inclusie, gezondheid en sport. De sector heeft zich aangepast op het vlak van infrastructuur en werkgelegenheid en behoudt haar maatschappelijk draagvlak dankzij hoge normen voor dierenwelzijn.

  • Het vergeten paard
    In dit scenario daalt de levensvatbaarheid van de sector en neemt de maatschappelijke aanvaarding af. Geopolitieke spanningen en een dalende koopkracht remmen de beoefening van paardensport. Grondgebruik wordt toegespitst op landbouw, industrie en energie, ten koste van paarden. Het dierenwelzijn wordt streng bewaakt door het publiek, wat extra druk legt op professionals. De internationale handel stort in, en binnen een protectionistische context wordt de export van dieren buiten Europa verboden.

  • Het paard in gevaar
    Door de opkomst van nieuwe buitenactiviteiten wordt de levensvatbaarheid van de paardensector ernstig bedreigd. Traditionele segmenten zoals rennen, fokkerij en de productie van paardenvlees storten in. Om gezondheidsrisico’s door klimaatverandering te beperken, mogen paarden niet verder dan 100 kilometer van hun geboorteplaats worden vervoerd. Enkel beperkte en streng gecontroleerde interacties tussen mens en paard blijven toegestaan, en veel paarden worden zelfs in het wild vrijgelaten met steun van de publieke opinie.

  • Het paard als luxegoed
    In dit scenario is het paard een luxeproduct geworden, enkel toegankelijk voor de rijkste elite – vergelijkbaar met het bezit van een jacht vandaag. Paarden worden geassocieerd met rijkdom en genieten van topfokkerij, luxe-infrastructuur en de beste medische zorg. Hun band met het dagelijkse plattelandsleven is verdwenen, waardoor hun zichtbaarheid en maatschappelijke legitimiteit afnemen. Dit leidt tot kritiek op sociale ongelijkheid en dierenrechten.