Éric Lamaze is verwikkeld geraakt in een juridische strijd die niet alleen zijn reputatie heeft aangetast, maar ook zijn mentale en fysieke welzijn heeft ondermijnd. In Augustus van dit jaar werd Lamaze veroordeeld tot het betalen van 768.000 dollar aan de familie Aziz. Vorig jaar werd hij ook veroordeeld tot het betalen van 1,4 miljoen dollar als schadevergoeding aan andere gedupeerden. Hoewel hij in februari 2024 een gros van de leugens erkendde in de zaak voor Hoger Beroep, komt de Canadese springruiter vandaag met een eigen open brief.
In een persbericht geeft Lamaze zijn mening over de gebeurtenissen van de afgelopen jaren.:
"Om te beginnen, ben ik werkelijk diepbedroefd dat de gemeenschap, die ik al meer dan dertig jaar koester, zou denken dat zij misleid zijn over mijn gezondheidstoestand, of dat ik tot een dergelijke schadelijke leugen in staat zou zijn. Dit was nooit mijn intentie, noch de werkelijkheid. Ik heb mijn medische privacy proberen te waarborgen enkel om mijn experimentele behandelingsplan en mijn emotioneel welzijn te beschermen in deze extreem uitdagende en angstaanjagende levensbedreigende periode. Toch ontstonden er venijnige geruchten over de legitimiteit van mijn tumor, en zoals zo vaak, raakten die geruchten snel buiten mijn controle en belangrijker nog – de waarheid. Ik kon niet reageren op de beschuldigingen tegen mij, waarvan de meest recente dateert van augustus vorig jaar, vanwege de ernst van mijn toestand en het advies van mijn advocaten. Ik vraag alleen dat degenen die snel oordelen en aannames maakten, zouden proberen te begrijpen waarom ik moeite had met het publiekelijk doorstaan van zo'n kwetsbare ervaring."
"Ik wil duidelijk maken dat ik geen echte woede voel, maar eerder een groot verdriet omdat ik op deze manier door de paardensportwereld ben buitengesloten en mijn reputatie beschadigd is na een droomcarrière. Soms was dit bijna ondraaglijk en droeg het bij aan een enorme terugslag, gecombineerd met mijn ziekte, die me zowel fysiek als mentaal enorm heeft verzwakt."
"Ik ben trots op mijn carrière en prestaties; niemand kan me dat afnemen. Maar ik ben nog trotser dat ik heb bijgedragen aan het herstel van Canada's positie onder de beste landen ter wereld, samen met een team van toegewijde en hardwerkende individuen. Canada’s deelname aan de mooiste landenwedstrijden, van Aken tot de finale in Barcelona, vervulde mij met immense trots. Het is daarom verwoestend om mij nu volledig verlaten te voelen door de federatie waaraan ik zoveel heb bijgedragen, zonder steun in de donkerste periode van mijn leven. Deze behandeling kwetst mij diep en werd zelfs door enkele commentatoren tijdens de recente Olympische Spelen veroordeeld."
"In dergelijke situaties leidden geruchten en onwaarheden tot dagvaardingen, en die dagvaardingen zorgden weer voor meer geruchten, die mijn reputatie verder aantastten en mij uitsloten van een sport die mijn hele leven was en mij op de moeilijkste momenten overeind hield. Ik heb nooit beweerd perfect te zijn; mijn vroegere excessen zijn algemeen bekend, maar mijn symptomen waren het gevolg van mijn tumor en stonden volledig los van welke middelen dan ook."
"Wat ik vandaag het meest mis, is niet in staat te zijn om te rijden, te concurreren, of in contact te zijn met paarden door deze juridische vervolging. Deze sport was mijn passie. Met beter advies, betere steun, en betere gezondheid had ik deze zaken nooit verloren, die in de eerste plaats niet hadden moeten plaatsvinden."
Allereerst wil ik commentaar geven op de zaak van Iron Horse Farm Inc.-Aziz familie, waarbij ik op 8 augustus veroordeeld werd door het Superior Court of Justice van Ontario.
"Ik verkocht een dozijn paarden aan de Aziz familie (Iron Horse Farm Inc.), en ik wil benadrukken dat deze paarden voldeden aan de standaard waarvoor ze werden verkocht toen ze van eigenaar wisselden, zoals ik later zal documenteren. Ik wil ook benadrukken dat Karina Frederiks Aziz niet de kennis of ervaring had om op het niveau waarop zij wilde presteren (1.40 - 1.50m) uit te komen. Samen met mij deed zij een beroep op de diensten van een vijftiental trainers, waaronder Henk Noreen, Juan-Carlos Garcia, Ian Millar, Beth Underhill, en Ainsley Vince, die door de familie Aziz werd aangesteld in het belang van paardenhandel en verkoop. Het inhuren van zoveel trainers is op zijn minst verdacht in onze springsport."
"Wat de familie Aziz vergeet te vermelden, is dat meerdere andere jonge paarden die voor Ainsley Vince werden gekocht, het Grand Prix-niveau bereikten. Bijvoorbeeld, de paarden Top Gun en Cantero waren van Grand Prix-waarde, en de Azizes kregen hoge koopaanbiedingen die zij afwezen."
"Andere paarden werden teruggestuurd omdat ze als 'gevaarlijk' of niet goed genoeg werden beschouwd, zoals Nosco de Blondel, hoewel hij enkele goede resultaten behaalde voor Karina Frederiks Aziz en Ainsley Vince op 1.40m-niveau. Nadat ze Nosco de Blondel hadden teruggestuurd, werd hij uiteindelijk individueel Europees reservekampioen bij de jonge ruiters (U21) en bronzen medaillewinnaar met het team in Ebreichsdorf in Oostenrijk in 2012 met Petronella Andersson. Misschien was deze ruin uiteindelijk niet de juiste keuze voor Aziz, maar een medaille op 1.50m met een jonge ruiter toont aan dat hij zowel veilig als capabel was op dit niveau."
"Het is belangrijk op te merken dat alle paarden die ik aan de familie Aziz verkocht, uiteraard een grondige veterinaire keuring hebben ondergaan door de dierenarts van de koper (Iron Horse Farm Inc.), zoals gespecificeerd op de facturen en verkoopcontracten van Torrey Pines Stable en dus geaccepteerd na dit bezoek."
Lees zijn volledige verklaring: Klik hier
In een persbericht geeft Lamaze zijn mening over de gebeurtenissen van de afgelopen jaren.:
"Om te beginnen, ben ik werkelijk diepbedroefd dat de gemeenschap, die ik al meer dan dertig jaar koester, zou denken dat zij misleid zijn over mijn gezondheidstoestand, of dat ik tot een dergelijke schadelijke leugen in staat zou zijn. Dit was nooit mijn intentie, noch de werkelijkheid. Ik heb mijn medische privacy proberen te waarborgen enkel om mijn experimentele behandelingsplan en mijn emotioneel welzijn te beschermen in deze extreem uitdagende en angstaanjagende levensbedreigende periode. Toch ontstonden er venijnige geruchten over de legitimiteit van mijn tumor, en zoals zo vaak, raakten die geruchten snel buiten mijn controle en belangrijker nog – de waarheid. Ik kon niet reageren op de beschuldigingen tegen mij, waarvan de meest recente dateert van augustus vorig jaar, vanwege de ernst van mijn toestand en het advies van mijn advocaten. Ik vraag alleen dat degenen die snel oordelen en aannames maakten, zouden proberen te begrijpen waarom ik moeite had met het publiekelijk doorstaan van zo'n kwetsbare ervaring."
"Ik wil duidelijk maken dat ik geen echte woede voel, maar eerder een groot verdriet omdat ik op deze manier door de paardensportwereld ben buitengesloten en mijn reputatie beschadigd is na een droomcarrière. Soms was dit bijna ondraaglijk en droeg het bij aan een enorme terugslag, gecombineerd met mijn ziekte, die me zowel fysiek als mentaal enorm heeft verzwakt."
"Ik ben trots op mijn carrière en prestaties; niemand kan me dat afnemen. Maar ik ben nog trotser dat ik heb bijgedragen aan het herstel van Canada's positie onder de beste landen ter wereld, samen met een team van toegewijde en hardwerkende individuen. Canada’s deelname aan de mooiste landenwedstrijden, van Aken tot de finale in Barcelona, vervulde mij met immense trots. Het is daarom verwoestend om mij nu volledig verlaten te voelen door de federatie waaraan ik zoveel heb bijgedragen, zonder steun in de donkerste periode van mijn leven. Deze behandeling kwetst mij diep en werd zelfs door enkele commentatoren tijdens de recente Olympische Spelen veroordeeld."
"In dergelijke situaties leidden geruchten en onwaarheden tot dagvaardingen, en die dagvaardingen zorgden weer voor meer geruchten, die mijn reputatie verder aantastten en mij uitsloten van een sport die mijn hele leven was en mij op de moeilijkste momenten overeind hield. Ik heb nooit beweerd perfect te zijn; mijn vroegere excessen zijn algemeen bekend, maar mijn symptomen waren het gevolg van mijn tumor en stonden volledig los van welke middelen dan ook."
"Wat ik vandaag het meest mis, is niet in staat te zijn om te rijden, te concurreren, of in contact te zijn met paarden door deze juridische vervolging. Deze sport was mijn passie. Met beter advies, betere steun, en betere gezondheid had ik deze zaken nooit verloren, die in de eerste plaats niet hadden moeten plaatsvinden."
Allereerst wil ik commentaar geven op de zaak van Iron Horse Farm Inc.-Aziz familie, waarbij ik op 8 augustus veroordeeld werd door het Superior Court of Justice van Ontario.
"Ik verkocht een dozijn paarden aan de Aziz familie (Iron Horse Farm Inc.), en ik wil benadrukken dat deze paarden voldeden aan de standaard waarvoor ze werden verkocht toen ze van eigenaar wisselden, zoals ik later zal documenteren. Ik wil ook benadrukken dat Karina Frederiks Aziz niet de kennis of ervaring had om op het niveau waarop zij wilde presteren (1.40 - 1.50m) uit te komen. Samen met mij deed zij een beroep op de diensten van een vijftiental trainers, waaronder Henk Noreen, Juan-Carlos Garcia, Ian Millar, Beth Underhill, en Ainsley Vince, die door de familie Aziz werd aangesteld in het belang van paardenhandel en verkoop. Het inhuren van zoveel trainers is op zijn minst verdacht in onze springsport."
"Wat de familie Aziz vergeet te vermelden, is dat meerdere andere jonge paarden die voor Ainsley Vince werden gekocht, het Grand Prix-niveau bereikten. Bijvoorbeeld, de paarden Top Gun en Cantero waren van Grand Prix-waarde, en de Azizes kregen hoge koopaanbiedingen die zij afwezen."
"Andere paarden werden teruggestuurd omdat ze als 'gevaarlijk' of niet goed genoeg werden beschouwd, zoals Nosco de Blondel, hoewel hij enkele goede resultaten behaalde voor Karina Frederiks Aziz en Ainsley Vince op 1.40m-niveau. Nadat ze Nosco de Blondel hadden teruggestuurd, werd hij uiteindelijk individueel Europees reservekampioen bij de jonge ruiters (U21) en bronzen medaillewinnaar met het team in Ebreichsdorf in Oostenrijk in 2012 met Petronella Andersson. Misschien was deze ruin uiteindelijk niet de juiste keuze voor Aziz, maar een medaille op 1.50m met een jonge ruiter toont aan dat hij zowel veilig als capabel was op dit niveau."
"Het is belangrijk op te merken dat alle paarden die ik aan de familie Aziz verkocht, uiteraard een grondige veterinaire keuring hebben ondergaan door de dierenarts van de koper (Iron Horse Farm Inc.), zoals gespecificeerd op de facturen en verkoopcontracten van Torrey Pines Stable en dus geaccepteerd na dit bezoek."
Lees zijn volledige verklaring: Klik hier