Als je een ruiter bent die springt, is het ontwikkelen van een atletische, geëngageerde, verbonden galop één van de grootste ontwikkelingsgebieden die niet altijd sterk genoeg benadrukt worden. Karl Cook, Amerikaans professioneel ruiter legt uit waarom het belangrijk is om het goede tempo te vinden én aan te houden tijdens het springen.
"Er is geen manier voor mij om over strategisch rijden te praten zonder het over de galop te hebben. De galop is de basis voor alles wat we doen op het parcours, en terwijl veel enthousiaste ruiters zich graag richten op het trainen van de sprongen, moeten we niet vergeten dat springen eigenlijk gewoon een verlengstuk is van de galop. Zelfs als we een parcours springen, breng je meer tijd door in de galop dan in de lucht. Je kunt de beste zijn in het springen van je parcours, de beste plannenmaker, geweldig drafwerk hebben... maar dat doet er allemaal niet toe als je niet goed kunt galopperen", gaat Karl van start.
"Een goede galop is de galop die je nodig hebt om uit te voeren wat je moet uitvoeren", legt hij uit. "Dus, een goede galop voor een strakke lijn is anders dan een goede galop voor een voorwaartse lijn. Een goede galop voor een voorzichtige lijn is anders dan een goede galop voor een krachtige lijn. Een goede galop voor de eerste ronde is anders dan een goede galop voor de barrage. Dus als we zeggen "goed", bedoelen we echt geschikt voor wat je gaat doen."
"Er zijn echter een aantal aspecten van de galop die vrij consistent zijn, ongeacht wat je probeert uit te voeren. De gemene deler is verbinding. Zie de galop als een oneindigheidsteken; als je een paard van opzij ziet galopperen, komt de achterkant onder het paard, de schoft gaat omhoog, de voorbenen landen, en de achterkant komt weer onder het paard. En zo gaat het maar door. De energie is vloeiend en wat de schoft omhoog laat komen is dat de achterbenen onder het paard komt."
"Er is een misvatting dat een aangesloten galop het frame van het paard er op een bepaalde manier uit laat zien, maar dat is niet juist. Een aangesloten paard heeft niets te maken met het buigen van de nek of het vasthouden van het hoofd. In plaats daarvan gaat het erom dat de achterhand de energie naar voren en omhoog stuurt, zodat jij die energie kunt gebruiken om te doen wat jij wilt. De achterkant levert de kracht die de rest van het lichaam in staat stelt om te bewegen en we kunnen die energie samenpersen, verlengen, draaien en vormen zoals we dat willen", legt Karl uit.
"Tenslotte, een losgelaten galop is vrij hard voor het lichaam van je paard. Hoewel alle paarden anders bewegen en hun galop er voor hen uniek uitziet, kunnen we, wanneer de basisbiomechanica niet correct is, meer problemen met de gezondheid zien opduiken, onjuiste of ongelijke spieren ontwikkelen, en het is een stuk moeilijker om je paard fit te krijgen", besluit hij.
Bron: NF