De martingaalstops horen normaal gezien aan elke kant aan de teugel vast te zitten, maar soms ziet men op hoog niveau een ander gebruik. In enkele gevallen werd vastgesteld dat er twee paar stoppers dicht bij elkaar werden gebruikt, en in sommige gevallen zelfs gefixeerd waren. Zo kon het paard in kwestie zijn nek niet buiten een bepaalde houding bewegen.
Henrik von Eckermann (SWE) ging hier onmiddellijk op in en opperde dat het beter was geweest dat de ruiters vooraf geïnformeerd zouden zijn geweest over deze nieuwe richtlijnen, want dat was niet het geval. Volgens hem kwam deze maatregel er enkel omdat men niet begrijpt waarom sommigen twee stoppers gebruiken. "Ik gebruik het zelf ook op die manier, omdat anders mijn martingaal in het leer blijft hangen en aan het bit trekt," legde hij uit. Ellenbruch probeerde de gemoederen te bedaren: "We begrijpen wel waarom je er twee gebruikt, maar sommigen maken er misbruik van en dat kan zeer ernstige vormen aannemen! De motie werd ook al geaccepteerd."
Lorenzo de Luca stelde voor om een minimale afstand tussen twee stoppers vast te leggen, Rodrigo Pessoa kwam met het idee om stewards de stoppers op voldoende beweeglijkheid te laten controleren. Dat doen ze immers bij de beenbescherming ook al.
De discussie zal op een later moment worden voortgezet.