Veilingmeester en hengstenhouder is hij, of hengstenhouder en veilingmeester. Marthijs Brouwer ratelt van de initiatieven om zijn klanten zo goed mogelijk van dienst te zijn. Dit jaar zijn het drie veilingen die hij samen met broer Leo en en heel team organiseert: in Tolbert, Houten en De Mortel. Maar er moeten er nog een paar bij komen. “Remmen is angst, gas is alles,” vertelt hij tussen neus en lippen door.
Marthijs Brouwer (37) en Leo Brouwer (39) runnen samen hun business. In 2008 begonnen ze als zonen van hengstenhouder en paardenhandelaar Jan Brouwer uit Marum voor zichzelf en een jaar of drie geleden kochten ze een boerderij in het buitengebied van Gieten. De handel zat er al vroeg in. Ook bij Marthijs, de verteller en entertainer van het duo: “M’n eerste pony verkocht ik toen ik 11 jaar oud was. Had ik gekregen van mijn ouders en ze wilde niet drachtig worden. Leo en ik hebben samen de hengst drie keer per dag uit de box gehaald, en de merrie natuurlijk ook, en uiteindelijk was ze toch drachtig. Toen er een klant op de dam kwam, heb ik zonder overleg met iemand de pony verkocht. Mijn vader schrok wel maar de prijs was goed en hij vond het meteen oké. Of ik gereden heb? Te goed, ik dacht, ik ga ze maar verkopen, da’s beter.”
[caption id="attachment_169576" align="alignnone" width="540"]
Jan Brouwer met Leo en Marthijs[/caption]Op de IPS veulenveiling trad Marthijs voor de allereerste keer als veilingmeester op: “Echt met knikkende knietjes hoor, net zoals in Tolbert, toen zaten er duizend mensen, dan kijk je om je heen en heb je effe een borrel nodig, dan wordt het ietsje makkelijker. Inmiddels niet meer hoor. In de afgelopen jaren heb ik toch al zo’n twintig veilingen gedaan, met acht jaar Tolbert. Maar denk nou niet dat het mijn ambitie is om straks op elke veiling op te treden!”
De veilingen van Marthijs en Leo Brouwer begonnen als initiatief om klanten van dienst te zijn: “Iedereen kent ons als de hengstenhouders maar onze ambitie als hengstenhouder is toch ontstaan door de paardenhandel. Zo staan we dichter bij de fokker en kunnen we makkelijker afzet creëren. Leo en ik zaten toen in de auto als beginnende hengstenhouder en we keken waar we ons konden onderscheiden. Ons idee was: afzet voor de klanten organiseren.” De hengstenhouderij was met de paplepel ingegeven maar met het stoppen van Stal Roelofs begon eigenlijk de nieuwe Stal Brouwer: “We hadden Namelus van ze gekocht, dan krijg je toch een band. Leo en ik kwamen daar omdat er sprake van was dat ze gingen stoppen. Eerst kwam Dexter langslopen en daar achteraan Emir. Toen zeiden we tegen elkaar: deksels, wat een mooie paarden, dat is toch een droom om zo’n paard te hebben. Twee maanden later hebben we ‘m opgehaald, een droom. We hebben toen ook alle diepvriessperma gekocht van Stal Roelofs, van bijna alle hengsten die ze ooit gehad hadden. En Emir dus, de laatste hengst van Stal Roelofs, plus de inboedel van het lab. We zijn aan de gang gegaan en met hengsten als Namelus en Emir gaf het wel een boost. Plus het diepvriessperma. Dat doen we nu allemaal thuis in Gieten: van vers tot diepvries. Met inmiddels ook Kitt SB en James SB, zonen van Emir, en de dressuurhengsten Incognito, Johnny Cash en United. Onze neef Hugo Brouwer regelt dat allemaal thuis: sperma vangen, invriezen, merriebegeleiding, vervoer, dierenartsenbegeleiding, noem maar op. Leo en ik zijn te vaak op de baan omdat erbij te kunnen doen.”
[caption id="attachment_169577" align="alignnone" width="856"]
Emir R, de Colman X Rubert R[/caption]Marthijs en Leo begonnen met hun veiling-idee toen de crisis zich deed voelen: “We zijn inderdaad begonnen in de slechte tijd. Met het idee van de veiling zijn we naar Louwe Mulder gegaan van de HJC Manege in Tolbert. Hij is altijd wel een persoon geweest waar we heen gaan als we ideeën hebben. Hij vond het mooi dat we ballen toonden om dat in die tijd te gaan doen, zijn steun is altijd belangrijk, maar ook de vaste club mensen. Zonder Greetje Snip bijvoorbeeld is er geen veiling, zij zit alle dagen achter de computer om alles te regelen en tijdens de veiling zit ze in het hokje om de afrekeningen te doen, onvervangbaar gewoon. En de hoekmannen, bijna allemaal vrienden. Zo kan dat functioneren, allemaal met hetzelfde idee: hele goede veulens, zeker zo goed als in de zogenaamde eliteveilingen, maar wel met realistische prijzen. Vorig jaar in Houten was de duurste 10.000, verkocht naar Amerika, in Tolbert was 12.000 de beste prijs. We sluiten de ogen niet voor de realiteit, wij denken dat je het met toneelspelen niet zo lang volhoudt. Vorig jaar hebben we in Tolbert en Houten 160 veulens geveild, waarvan 140 daadwerkelijk verkocht. Wie kan dat nou zeggen.”
[caption id="attachment_169578" align="alignnone" width="600"]
Leo Brouwer[/caption]Dit jaar zijn de veulenveilingen gepland op 8 september in Houten, op 29 september in Tolbert en op 6 oktober in het Brabantse De Mortel: “Nelleke Krol kwam met het idee om het daar te houden. Of we daar niks in konden betekenen. Natuurlijk! Dat doen we vol passie! Het is mooi dat daar ook best veel noordelijke veulens komen. Houten en Tolbert waren in een mum van tijd vol, bizar gewoon. We zien het als eerste als een extra mogelijkheid voor onze klanten, die attenderen we snel dat de veilingen eraan komen. Maar ook niet-klanten helpen we graag hoor! Onze selectie zijn twee strenge dierenartsen die ook heel streng selecteren: de veulens moeten klinisch goed zijn en geen gebreken hebben. Het format slaat aan. Nou alleen nog een in het Westen en een in het Oosten.”
Marthijs Brouwer is het enthousiaste gezicht naar buiten voor de veilingen: “Ik moet niet over mezelf praten maar dat is wel wat mensen zeggen ja. Ik denk dat kennis van de paarden en kennis van handel ook belangrijk is om een goeie veilingmeester te zijn. Als een paard extra loopt in de baan kan ik mijzelf motiveren om echt het onderste uit de kast te halen. Dan sta ik te tintelen op mijn voeten, dat motiveert geweldig. Maar ja, uiteindelijk is het het publiek dat de veiling bepaalt. De mensen moeten het gevoel krijgen dat ze op de gezelligste veiling van Nederland zitten. En laagdrempelig. Een verkoper betaalt een vast bedrag van € 200,-, een koper nooit meer dan € 500,-. De veilingkosten mogen niet in de weg staan, voor de koper en niet voor de verkoper. Ik denk dat we dit jaar met totaal 240 veulens over drie locaties toch behoren tot één van de grootste veilingen van de wereld, daar kunnen wij met ons team best trots op zijn.”
Website